Geplaatst op dinsdag 31 oktober 2023 @ 01:40 door Travelboy , 721 keer bekeken
Daniil Shafkuta werd 22 jaar geleden geboren in Rusland in de regio Stavropol, is homo en vluchtte naar Nederland. Hij zit in het AZC in Sneek en dreigt teruggestuurd te worden naar zijn geboorteland, omdat de IND en ook de rechter niet geloven dat Daniel op mannen valt. In 2009 verhuisde hij met het gezin naar Finland. Zijn asielaanvraag in Finland werd in 2019 afgewezen, Rusland werd als veilig land gezien. Zijn Russische vrienden werden zonder pardon teruggestuurd. Veilig is het niet voor lhbti-plussers in Rusland. “Ze worden vervolgd en zelfs gedood, net als in Tsjetsjenië”, zegt Daniil, “Je moet in de kast blijven en niets zeggen over jouw seksuele oriëntatie. Als je over straat loopt en ze denken dat je homo bent, heb je een serieus probleem.”
In september 2021 vroeg Daniil asiel aan in Nederland. In het asielzoekerscentrum waar hij opgevangen werd, was hij niet veilig en wist niet wat hij moest doen om hulp te krijgen. Daarom besloot hij naar Zwitserland te gaan. Daar ontmoette hij andere homoseksuele asielzoekers en hij kon daar zichzelf zijn, maar zijn asielaanvraag werd afgewezen omdat op grond van het zogenoemde Dublin-akkoord zijn aanvraag moest worden behandeld in het Europese land waar je het eerst asiel aanvraagt.
Daniil ging terug naar Nederland en kwam weer in Ter Apel terecht. Hij was wederom niet veilig: er werden drugs gebruikt, eten en alcohol werd gestolen in de winkels en Daniil werd zelfs met een mes aangevallen. Daarop besloot Daniil opnieuw Nederland te verlaten. Hij koos voor Denemarken. Dat was geen goede keuze. “Ik kan daar uren over vertellen, ik werd er opgesloten in een kamp, ik heb meegemaakt dat mensen zichzelf van het leven beroofden, hoe mensen vloeibare zeep dronken om zo uit het leven te stappen. Ik zag hoe mensen gedeporteerd werden met zwarte kappen over hun hoofd en een bit in hun mond, zodat ze niet konden schreeuwen. Dat was doodeng om te zien.”
Hij wilde er weg en dat lukte met hulp van een lhbti-organisatie. De Finse autoriteiten wilden Daniil niet toelaten en hij werd uitgezet terug naar Nederland. “Op dat moment was ik blij, terug naar Nederland! Toen het vliegtuig opsteeg, zette ik muziek van Lady Gaga op en ik voelde me opgetogen, blij dat ik weg was van al die ellende in dat kamp.”
In Nederland werd de situatie voor Daniil niet veel beter. Hij werd opgewacht door de marechaussee Hij moest uitleggen waarom hij Nederland had verlaten. “De man vroeg me: ‘Zeg me, Daniil als ik je naar Ter Apel laat gaan, sla je dan weer op de vlucht?’ Ik antwoordde dat ik zou blijven als ik veilig in een lhbti-plus unit veilig zou zijn.”
De man geloofde hem niet en hij werd hij vijf dagen vastgezet in het detentiecentrum op Schiphol in een cel waar continu het licht brandde. Hij hoorde hoe in andere cellen op muren werd gebonsd en mensen als dieren brulden. “Dat was echt doodeng.” Hij zat er opgesloten tussen de drugsdealers. “Ik heb er nog steeds stress van. Als ik mijn ogen sluit zie ik die cel weer voor me. Nu ik weer een negatieve beslissing heb gekregen, ben ik bang wat er gaat gebeuren. Wat als ze me weer opsluiten in een cel?” Hij viel zelfs flauw van de stress en was enige tijd buiten bewustzijn.
Als Daniil terug moet naar Rusland verwacht hij dat hij in de gevangenis belandt. Toen de oorlog tegen Oekraïne begon, steunde hij het Oekraïense leger door geld te sturen. Volgens Russische wetten is dat voldoende om hem op te sluiten. De IND gelooft niet dat Daniil homo is. “Het grootste probleem is dat de IND vindt dat ik mijn gevoelens voor mannen kan uitleggen. Ik kan aan niemand mijn gevoelens uitleggen. Ik heb veel plezier gehad met mannen, ik ben uitgegaan, seks met ze gehad, romantische ontmoetingen, we sturen elkaar berichtjes en foto’s, maar over gevoelens hebben we het niet. Ik ontdekte dat ik alexithymie heb (een persoonlijkheidskenmerk waardoor mensen die daaraan lijden moeilijkheden hebben met het verwoorden en begrijpen van emoties en met het omgaan met hun emoties – red.) Ik lijd ook aan een een posttraumatische stressstoornis. Ik heb alle symptomen."
Sandro Kortekaas is voorzitter van de stichting LGBT Asylum Support. Hij denkt dat Daniil kans maakt in Nederland te mogen blijven. “Ze vragen naar het moment waarop je beseft dat je homoseksueel bent. Stel zo’n vraag maar eens aan een willekeurige hetero. Die kan daar geen antwoord op geven. Wat ze moeten onderzoeken is het hele proces, maar ze richten zich heel erg sterk op momenten. Als je uit een geïsoleerde positie komt en bovendien getraumatiseerd bent, mag je dan verwachten dat iemand inzicht weet te verschaffen over zijn gevoelens voor mannen?”
Los van de vraag of Daniil homo is of niet, feit is dat hij in Nederland zegt dat hij homo is en daar bewijs voor aanlevert. Dat is voor de Russische autoriteiten reden genoeg om Daniil bij een mogelijke terugkeer op te pakken, denkt Sandro Kortekaas. “Je moet ook kijken naar hoe is de situatie nu? Ik ken Daniil nu al geruime tijd, ik weet hoe hij in de omgang is, ik hoef niet te twijfelen of hij homo is. De IND behoort te onderzoeken hoe hij groeit in zijn identiteit in Nederland, want dat is een groei die je in Rusland nooit kan verwachten.” Ook omdat hij zich afzet tegen het regime van Poetin maakt het voor Sandro Kortekaas duidelijk: “Hij kan niet terug.”
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.