Achter ophef over pedofilie gaat een cynische agenda schuil

Kinderboekenschrijver Pim Lammers besloot na doodsbedreigingen zijn opdracht voor een gedicht voor de Kinderboekenweek terug te geven. Hij moest zich verdedigen tegen vergezochte beschuldigingen dat hij pedofilie zou ‘verheerlijken’.

Die beschuldigingen waren op twee manieren vergezocht. Allereerst omdat ze niet volgden uit Lammers werk. In een ouder verhaal voor volwassenen kwam de thematiek inderdaad voor, maar wie daar verheerlijking in leest, leest heel slecht, of moedwillig verkeerd.

Moedwillig verkeerd lezen gebeurde zeker door sommige aanstichters van de ophef. Dat is de tweede manier waarop de beschuldigingen vergezocht waren. Ze werden namelijk gevonden in een scenario dat de afgelopen jaren elders is geperfectioneerd, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten.

Ook daar figureren beschuldigingen van pedofilie vaak in het publieke debat. Erachter blijken niet zelden cynische machinaties van aartsconservatieve pressiegroepen schuil te gaan, die mensen met een niet-heteroseksuele geaardheid het liefst terug in de kast zouden duwen.
Lhbti+-auteurs zouden pornografie schrijven

In Florida is het aansnijden van het thema ‘seksuele geaardheid’ op basisscholen zelfs strafbaar gesteld, aangewakkerd door morele paniek over lhbti+-activisten die tere kinderzieltjes zouden beïnvloeden. Overal in de VS worden boeken uit bibliotheken verwijderd, na ouderprotesten. Volgens tellingen van de American Library Association vooral boeken van lhbti+-auteurs, die door tegenstanders als pornografisch weggezet worden.

Ook in de VS smeken bibliothecarissen: lees dan wat er stáát. Vaak doen zulke boeken namelijk niet meer dan wat niet-heteroseksuele rolmodellen aanbieden aan met ontluikende gevoelens worstelende kinderen. Dat dit vooruitgang is, behoeft hopelijk geen betoog.

Maar de ophef over Pim Lammers bewijst weer: sommige mensen wíllen helemaal niet lezen wat er staat. In Nederland werd de campagne tegen Lammers georkestreerd door een conservatief online tijdschrift, dat zich tevens expliciet tegen homoseksualiteit keert. Vandaar de afkeer van een schrijver die die thematiek aansnijdt. Maar om een maatschappelijke storm te ontketenen, kun je iemand niet beschuldigen van homoseksualiteit. Daarom wordt het steeds weer via de band van de pedofilie gespeeld.

Het afgescheiden Kamerlid Wybren van Haga rook er een kans op politiek gewin in, en porde de boel nog eens lekker op met Kamervragen.

Zo krijgt het idee dat pedofilie, homoseksualiteit en seksuele diversiteit op de een of andere manier in elkaars verlengde liggen extra zuurstof. Dat Pim Lammers niet in het oog van deze storm wilde staan, is een individuele beslissing die we alleen maar kunnen respecteren. Maar als maatschappij mogen we er geen duimbreed aan toegeven.

bron: www.trouw.nl

Rick | Pim Lammers

De affaire Pim Lammers maakt weer eens duidelijk dat religieus en populistisch rechts, gesteund door weinig betekenende maar hardroepende artiesten, niet alleen de politieke maar ook de culturele agenda willen  bepalen. En dat ten koste van de regenbooggemeenschap.

Een puberende jongen die op mannen valt en daarmee wil experimenteren. Niks nieuws onder de zon wat Lammers beschrijft, want elke ontluikende puber – he en ho – wil “het later” ontdekken. Of dat nu via fantasie, plaatjes of pornofilmpjes gaat. Een twaalfjarige, heteroseksuele puber van het mannelijk geslacht zal – op welke manier dan ook – al heel snel de borsten van volwassen vrouwen ontdekken. Het eerste kusje zal hij zeker van zijn nog platte leeftijdsgenootje krijgen (een eerste kusje dat voor homoseksuele puberjongens veel lastiger te verkrijgen is. En vaker wat langer op zich laat wachten) maar seksuele fantasieën – geholpen door een enorme pornoindustrie – lopen altijd op de werkelijkheid vooruit.

We leven in tijden waarin er geen enkele ruimte meer bestaat om over experimenteel pubergedrag met ouderen te schrijven zonder een kortzichtige en cultureel slecht onderlegde goegemeente over zich heen te krijgen. Schrijvers als Ted van Lieshout en nu dus Pim Lammers kunnen erover meepraten. Het fictioneel beschrijven van een jongere die zijn seksualiteit op zijn eigen manier via een ouder iemand ontdekt en beleeft, is een ronduit hachelijke zaak geworden. Met doodsbedreigingen aan toe.

En religieus en populistisch rechts springen er handig op in. “Pedofilie!” wordt er geschreeuwd. “Viezerik!” En vervolgens houden de regenbooggemeenschap en alle regenboogbelangenverenigingen hun mond, want – owee – het p-woord valt weer en daar willen we toch echt! echt! echt! helemaal niets mee te maken hebben. Ook niet als de al eerder genoemde domme, cultureel slecht onderlegde maar hard roeptoeterende goegemeente het voorbeeld volslagen verkeerd interpreteert en daarmee het leven van een talentvol beginnend auteur op het spel zet.

Het is een gevaarlijke ontwikkeling. Ja, pedofiele en pedoseksualiteit blijven maatschappelijk problemen waar we iets mee zullen moeten. En ja, het feit dat homoseksualiteit en pedofilie door anti-LHBTI+lobbyisten steeds op een hoop worden gegooid, daar hebben we als regenbooggemeenschap – en vooral als homoseksuele mannen – heel veel last van. En als ik het heb over ‘er iets mee moeten’ dan heb ik het niet over middeleeuwse heksenjachten op pedo’s die nu aan de gang zijn maar over zaken die we met elkaar politiek kunnen regelen: straffen, voorlichting, hulpverlenen, weerbaarheid van kinderen vergroten: alles wat binnen de juridisch-politieke perken voor handen is om het probleem aan te pakken.

Maar eigenrichting en – zoals in het geval van Lammers – op volslagen verkeerde gronden iemand publiekelijk afmaken, kunnen en mogen nooit de oplossing zijn. Want we zien wat er nu gebeurt: de cultuur wordt de nek omgedraaid. Het gevolg: we kunnen over een tijdje alleen nog maar lezen wat populistisch rechts Nederland wil dat we lezen en alleen nog maar naar palingmuziek luisteren.

Ook ik kreeg vanuit populistisch-rechtse hoek de vraag voorgelegd of onder het interview dat Gaykrant met Pim Lammers heeft gehouden (ver voor de affaire over het Kinderboekenweekgedicht) geen “disclaimer” moest komen, met de opmerking: “Pim Lammers is in opspraak. Enkele verhalen en gedichten van zijn hand is niet hetgeen waar de Gaykrant voor staat en wij betreuren dat.”

Angst is een slechte raadgever. Maar als je doodsbedreigingen naar je hoofd geslingerd krijgt terwijl je enkel een gedicht wilt schrijven, dan is angst misschien wel een minder slechte raadgever.

En ik houd mensen en organisaties als Wybren van Haga, Forum voor Democratie, Robert Lemm, Monique Smit, De Dagelijkse Standaard, Kim Feenstra, Gezin in Gevaar, Stichting Civitas Christiana daarvoor verantwoordelijk.

bron: www.gaykrant.nl

-----------------------------------------------------------------

Boekenwereld steunt Pim Lammers met krantenadvertentie

Schrijvers, dichters, illustratoren, vertalers en organisaties uit het boekenvak betuigen zaterdag steun aan schrijver Pim Lammers met een paginagrote advertentie in diverse landelijke dagbladen.

Lammers trok zich vorige week terug als schrijver van het gedicht van de Kinderboekenweek nadat hij doodsbedreigingen had gekregen.

De ondertekenaars van de advertentie noemen het ‘verschrikkelijk’ dat Lammers wordt bedreigd. Doodsbedreigingen aan het adres van schrijvers zijn wat hen betreft ‘onaanvaardbaar, ongeacht hoe je hun werk interpreteert of wat je ervan vindt’.

Nadat bekend was geworden dat Lammers het Kinderboekenweekgedicht zou schrijven, ontstond ophef over een verhaal voor volwassenen dat hij in 2015 schreef. Dat verhaal over een relatie tussen een 12-jarige jongen en zijn voetbaltrainer is gebaseerd op jeugdervaringen van een bekende van Lammers. De auteur kreeg onder meer het verwijt dat hij een pedofilieactivist is.

Die aantijging noemde Lammers eerder ‘pertinent onwaar’. Hij liet weten dat hij aangifte had gedaan.

Scheiding fictie en non-fictie

Meerdere mensen uit de literaire wereld namen het afgelopen week zelf al op voor Lammers. Zij voerden aan dat wat een auteur schrijft, niet per definitie is wat diegene zelf vindt of over de auteur zelf gaat. Mensen zijn niet meer in staat om een onderscheid te maken tussen fictie en non-fictie, stelden zij.

Ook boekverkopers en bibliotheken voeren deze week actie om Lammers te steunen. Zij geven het werk van de schrijver een prominente plek in de winkel en hingen posters op.

De CPNB, de organisatie achter de Kinderboekenweek, stelde al eerder dat de literaire vrijheid ‘onder extreme en voor de CPNB onacceptabele druk’ staat.

Mensen die zich achter Lammers schaarden, ontvingen ook bedreigingen. Verschillende schrijvers deinsden er daarom voor terug om nog iets te zeggen over de kwestie. Zo kon het NOS-radioprogramma Met Het Oog Op Morgen naar eigen zeggen geen schrijver vinden die in de uitzending durfde te reageren.

Roze Golf

In de Roze Golf van zondag 12 februari reageert dichter en schrijfster Regine Hilhorst op de bedreigingen aan het adres van Pim Lammers.

(Bron: NOS; afbeelding: fragment advertentie de Volkskrant)

bron: www.rozegolf.net