Blogposts

Blog

Geplaatst op zondag 26 juni 2022 @ 05:25 door Travelboy , 2057 keer bekeken

Karam Aouni kwam met het idee voor Flagranti (Op heterdaad), de eerste queer theaterproductie in de Arabische regio, en twee dagen na de laatste van de serie van zes voorstellingen is de projectleider van lhbtiq+-organisatie Mawjoudin (Wij bestaan) een tevreden mens. ‘Het was elke avond bijna helemaal uitverkocht’, vertelt hij. ‘Dit is niet alleen de verdienste van Mawjoudin, dit is een overwinning van de lhbtiq+-gemeenschap in de hele regio.’

 

Wie die donderdagavond in de zaal van theater Le Rio in Tunis zat, ervoer het succes van de voorstelling. Gelach om de ironische commentaren van de voice-over. Zware stilte op serieuze momenten. Luid applaus bij de scène met een zoenend homostel.

 

De voorstelling trekt de toeschouwer mee in het dagelijks leven van een clubje vrienden. Op een dag verdwijnt een van hen en vindt de politie op zijn mobieltje aanwijzingen voor homoseksuele contacten. In Tunesië is dat strafbaar. Rauw en met inlevingsvermogen brengen de acteurs over wat een verdachte van ‘artikel 230’, een overblijfsel van de Franse overheersing, moet meemaken. De vooroordelen, de vernederingen. Voor de Tunesische lhbtiq+-gemeenschap is dit realiteit. ‘De amateuracteurs zijn allemaal queer en hebben de teksten zelf geschreven’, zegt Aouni. ‘Met dit initiatief willen wij hun een platform bieden om hun verhaal te vertellen.’

 

Toeschouwers reageerden na afloop emotioneel. ‘Sommigen waren geshockeerd door het rauwe verhaal. Ze wisten niet dat dit nog steeds de werkelijkheid is.’ Uit de commentaren op sociale media blijkt dat de voorstelling vooral ook moed geeft. Juist jonge Tunesiërs krijgen in deze periode de ene na de andere tegenslag voor hun kiezen. ‘Hoop bieden ondanks alles, dat is de uitdaging die gewonnen is door Flagranti’, schreef Rihab BK op haar Facebook-pagina.

 

Denk nou niet meteen dat Tunesië tegenwoordig een oase van lhbtiq+-vriendelijkheid is, waarschuwt Aouni. Tot nu toe speelde Mawjoudin een thuiswedstrijd. ‘Wij bereikten vooral ons eigen publiek. Het land is nog zo homofoob als de pest. De mainstream media schoten bijvoorbeeld meteen weer in de kramp en negeerden de voorstelling. Bovendien hebben we de nodige veiligheidsmaatregelen moeten nemen.’

 

Aouni gaat uit van een project van ruim twee jaar. Hij beseft dat het moeilijkste nog moet komen. ‘We willen uit de comfortzone en de meer behoudende regio’s buiten de hoofdstad Tunis in. Maar dat moeten we goed bestuderen. Theaters overtuigen, kijken naar de veiligheid. Het is geen gelopen race.’

 

bron: www.groene.nl


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.