Blogposts
Blog
Geplaatst op zondag 06 maart 2022 @ 00:19 door Travelboy , 1525 keer bekeken
Nederlandse activisten waarschuwen al acht jaar voor Vladimir Poetin.
Maar ondanks zijn ‘anti-homowet’ gaf Nederland hem telkens een
koninklijk onthaal. We hadden beter naar de activisten moeten luisteren,
schrijft Nori Spauwen in haar opiniebijdrage. 'Minderheden zien vaak
scherper hoe de macht zich gedraagt dan mensen die comfortabel in de
mainstream zitten.'
We leven in een nieuwe werkelijkheid. Rusland is Oekraïne
binnengevallen, zonder duidelijke aanleiding en met nog minder respect
voor mensenlevens. Geen regeringsleider zag dit aankomen.
En nu slaan we ons voor de kop. We hebben zitten slapen, we dachten dat
we veilig waren, dat we geen grote krijgsmacht meer nodig hadden en we
niet aan de Navo-norm hoefden te voldoen. ‘Daar ben ik eigenlijk wel
heel erg boos over, dat dit is gebeurd’, zei hoogleraar internationale
betrekkingen Rob de Wijk bij BNR. ‘We kunnen emotioneler worden over
genderneutrale toiletten, dan over het idee dat je misschien wel eens in
zo’n situatie terecht komt.’
Wat een sufferds, wij hier in Nederland, dat we hebben lopen investeren
in luxeprobleempjes als de gelijkheid van trans personen! En dat terwijl
aan onze oostgrens een machtige vijand een militaire invasie plande.
Zag écht niemand dit aankomen? Voor leden van de lhbti-gemeenschap was
het geen verrassing. In 2013 was de grootste demonstratie ooit van
lhbti’ers in Nederland, die ik mede-organiseerde. Niet voor
genderneutrale toiletten, maar omdat de Russische president Vladimir
Poetin was uitgenodigd om het Nederland-Ruslandjaar te vieren. Wij
vonden hem een dictator die zo’n podium niet verdiende.
Dat jaar had het Russische parlement een vileine ‘antihomopropagandawet’
aangenomen, die het verbiedt om in de publieke ruimte te spreken over
homoseksualiteit. Het Kremlin misbruikt deze wet om
lhbti-mensenrechtenverdedigers te onderdrukken, hun kantoren leeg te
halen en mensen gevangen te zetten. De Nederlandse regering zag hierin
geen reden om Poetin met minder egards te ontvangen.
Er was maar één politiek leider in Nederland met een moreel kompas: de
Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan. Hij zei dat hij helaas
iets belangrijkers te doen had en stuurde zijn lesbische
loco-burgemeester Carolien Gehrels naar het koninklijk diner in het
Scheepvaartmuseum.
Uit solidariteit met Russische lhbti’ers kwamen duizenden Nederlanders
opdraven. De demonstratie bij het Scheepvaartmuseum maakte zoveel lawaai
dat het diner verplaatst werd naar een andere zaal. Op hun borden gaven
de demonstranten feedback aan het bezoek: ‘Putin, go homo!’
Heineken
Een jaar later, voor de Olympische Winterspelen in Sotsji, kwam de
Nederlandse lhbti-beweging wederom in actie. We vroegen onze regering
om, net als een aantal andere landen, geen koninklijke delegatie te
sturen. Maar de voorliefde van Willem-Alexander voor sport was zo groot,
en de naïviteit over Poetin zo overheersend, dat Nederland gezellig met
een flinke delegatie afreisde naar Rusland.
Ook Heineken kreeg een bezoekje van Nederlandse activisten. Ons verzoek:
maak in het Holland Heineken House duidelijk dat je de Russische
lhbti-beweging een warm hart toedraagt. De bierbrouwer lachte ons nog
net niet uit, want ‘Heineken maakt geen politieke statements’. Een paar
maanden later was Heineken de sponsor van New York Pride. Politieke
statements zijn pas interessant als er iets aan te verdienen valt.
Lachend gingen Willem-Alexander en Máxima met Poetin op de foto, biertje
in de hand. Een week later, gevalideerd door al dat hoge bezoek, viel
Poetin de Krim binnen. Acht jaar later slaat dat conflict over in de
gruwelijke invasie in Oekraïne.
Uitgummen
Onze machthebbers kunnen hiervan leren dat zij een aanval op de
mensenrechten van lhbti’ers altijd serieus moeten nemen. Filosoof Hannah
Arendt beschrijft in haar boek ‘The Origins of Totalitarianism’ hoe een
totalitair regime altijd begint met het uitgummen van verschillen tussen
mensen. Hoe meer iedereen hetzelfde is, hoe makkelijker het wordt om een
volk te onderdrukken.
Zie mensenrechten en machtspolitiek sowieso niet als tegenstelling.
Minderheden zoals lhbti’ers hebben juist vaak een veel helderder beeld
van hoe de macht zich gedraagt, dan mensen die comfortabel in de
mainstream zitten. Zij zijn vaak de eerste zondebok: de kanarie in de
kolenmijn.
Verdedig dus lhbti-rechten waar je kan. Een samenleving waar de meest
kleurrijke types zichzelf mogen zijn, is een veilige, vreedzame en
democratische samenleving. Heb extra oog voor lhbti-vluchtelingen, uit
Oekraïne en andere landen.
leiders de wacht mee aan te zeggen. En luister tegelijkertijd naar hen
die al acht jaar geleden smeekten om Poetin niet nog steviger in het
zadel te helpen. Sta pal voor hun rechten, in oorlogs- en vredestijd.
Veranker ze in de grondwet, veranker ze in de EU. Houd die landen binnen
de Unie die richting repressie bewegen, zoals Polen, streng in de gaten.
Polen voerde eerst lhbt-vrije zones in, perkte daarna het recht op
abortus in, en hielp toen de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht
om zeep.
En bekijk ook Oekraïne door dezelfde kritische bril. Juist nu we
overwegen het land de veilige haven van de EU binnen te loodsen. Leden
van president Volodymyr Zelensky’s eigen partij deden nog in 2020 een
voorstel voor een ‘antihomopropagandawet’, een bijna letterlijke
vertaling van het Russische origineel.
Mensen wijzen, soms terecht, naar de grote gevoeligheid van de
woke-jongeren die strijden voor gelijke behandeling. Maar misschien
moeten juist de mensen in de gevestigde orde hun gevoel wat beter
ontwikkelen. Dan hadden ze op cruciale momenten niet lachend de andere
kant op gekeken, met een biertje erbij.
Nori Spauwen is politiek filosoof en oprichter van Embassy of Change. Ze
werkte eerder als mensenrechtenlobbyist voor lhbti bij de VN en als
diplomaat bij het ministerie van Buitenlandse Zaken.
bron; www.fd.nl
Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.