Blogposts

Blog

Geplaatst op vrijdag 02 augustus 2024 @ 07:48 door Travelboy , 192 keer bekeken

 

Het nieuwe kabinet wil bezuinigen op internationale steun voor lhbti-rechten, maar het wegvallen van de onmisbare Nederlandse steun betekent een wereldwijde terugval voor de lhbti-gemeenschap – met desastreuze gevolgen.


Zaterdag viert een half miljoen mensen Pride in Amsterdam, en die trots is terecht: de sociale acceptatie van homoseksualiteit is bijna nergens zo breedgedragen als in ons land.

 

Op andere plekken ter wereld worden homoseksuele, lesbische, biseksuele en transpersonen stelselmatig gemarginaliseerd, gediscrimineerd, of zelfs vervolgd door de staat. Nederland heeft internationaal gezien een voortrekkersrol in het bevorderen van gelijke rechten voor de lhbti-gemeenschap, maar die rol staat onder druk nu het nieuwe kabinet flink wil bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking.

 

Onevenredig hard


Slechts 0,04% van het wereldwijde ontwikkelingsbudget wordt besteed aan de bevordering van lhbti-rechten. Nederland is al decennialang de grootste donateur van de internationale coalitie die strijdt voor lhbti-rechten. Een handjevol andere landen, waaronder Zweden en Noorwegen, draagt ook bij aan de coalitie. Om die reden raken de voorgestelde bezuinigingen uit het nieuwe hoofdlijnenakkoord de wereldwijde lhbti-beweging zo onevenredig hard: er zijn simpelweg niet zoveel landen die zich actief inzetten voor de groep.

 

Er mag geen vergissing over bestaan dat de bescheiden steun ontzettend veel goeds teweeg heeft gebracht. Zo was het in 1990 nog in 112 landen strafbaar om homoseksueel te zijn; sindsdien is dat teruggebracht tot 61 landen. Toen India in 2018 besloot de strafbaarstelling van homoseksualiteit op te heffen, werden er in één klap 1,4 miljoen mensen bevrijd van mensenrechtenschending. Slechts een paar jaar later gaat het land al in conclaaf over het huwelijk voor homo’s en lesbiennes. In Kenia, een land dat de vervolging van homo’s juist aan wil scherpen, werken de Nederlandse ambassade en de organisatie Workplace Pride samen met bedrijven aan het creëren van een inclusieve samenleving. In Zuid-Afrika traint het Nederlandse COC de politie om discriminatie tegen te gaan. Kortom: de wereldwijde vooruitgang wordt mede-aangejaagd door Nederland.

 

‘Het niet benutten van het arbeidspotentieel van tien procent van de bevolking is economisch onlogisch’ Maar die vooruitgang is niet vanzelfsprekend. Emancipatie kent geen einde: de gelijke rechten van de meest gediscrimineerde groep ter wereld moeten steeds opnieuw bevochten worden. In verschillende landen worden nieuwe wetten bedacht om de lhbti-gemeenschap te onderdrukken. Toen Rusland in 2013 de ‘anti-homopropaganda’-wet aannam, was de verontwaardiging in Westerse landen groot, want de wet stelde het praten over homoseksualiteit al strafbaar. Inmiddels is dit soort draconische wetgeving ook aangenomen in delen van de Verenigde Staten, zoals de ‘don’t say gay-bill’ in Florida. In Afrikaanse landen is hernieuwd enthousiasme voor de doodstraf voor homo’s.

 

De vervolging en uitsluiting zijn niet alleen benard voor lhbti-personen, het kost samenlevingen en bedrijven ook veel geld. De ‘kost van exclusie’ is voor bijvoorbeeld Kenia becijferd op ongeveer 1,7% van het BNP per jaar. Het niet benutten van het arbeidspotentieel van zo’n tien procent van de bevolking is economisch onlogisch, schrijft de Wereldbank.

 

Goud in handen


Met organisaties als het COC (de oudste lhbti-organisatie ter wereld) heeft Nederland diplomatiek goud in handen. Het COC ondersteunt lhbti-organisaties in meer dan 35 landen door trainingen aan te bieden voor lokale activisten om in eigen land voor hun rechten op te komen. Als het kabinet bezuinigt en de steun aan dit soort organisaties stopzet, zou dat op de lange termijn ongelooflijk onverstandig zijn. In de moeilijkste landen, zoals Oeganda, is vaak maar een handjevol activisten actief. Zodra de morele en financiële steun van Nederland wordt stopgezet, betekent dat het einde van de volledige lhbti-beweging, omdat deze duurzame vorm van ontwikkelingshulp investeert in verandering vanuit bewoners zelf. Het zou niet gewetensvol zijn om de decennialange investering van het COC en onze Nederlandse ambassades overboord te gooien.

 

Het kabinet moet de steun aan lhbti-organisaties voortzetten. Coalitiepartner VVD zegt steevast te pleiten voor de vrijheid om jezelf te zijn en te houden van wie je wil, zonder vervolgd of vermoord te worden. Dilan Yesilgöz geeft regelmatig aan samen met de lhbti-gemeenschap te willen strijden voor vrijheid en veiligheid.

 

Maar ook PVV-minister Reinette Klever (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp) zou het belang moeten inzien van de financiële steun aan de lhbti-beweging. De PVV wil migratie tegengaan? Zorg er dan voor dat mensen hun land niet meer hoeven te ontvluchten, omdat ze worden vervolgd voor wie ze zijn.

 

Nederland moet blijven investeren in gelijke rechten voor homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenderpersonen wereldwijd. Onze steun maakt het verschil. Als Nederland wegvalt als voorvechter voor deze groep zullen ook andere landen terugvallen, en worden meer homo’s en lesbiennes opgepakt en vermoord.

 

Dit is niet het moment om weg te lopen van steun aan de internationale lhbti-gemeenschap of achterover te leunen. Nederland moet zich blijven inzetten voor een wereld waarin iedereen zichzelf kan zijn, vrij van vervolging en discriminatie.

 

Nori Spauwen is politiek filosoof en oprichter van Embassy of Change. Sjoerd Warmerdam is voormalig Tweede Kamerlid (D66) en bestuurslid van New Women Connectors.

 

https://fd.nl/opinie/1525234/wereldwijd-lhbti-recht-wankelt-zonder-nederland


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.