Blogposts
Blog
Geplaatst op donderdag 18 juli 2024 @ 01:03 door Travelboy , 265 keer bekeken
De Roze Golf gaat stoppen. Na 42 jaar komt er in augustus een einde aan de radio-uitzendingen en podcasts. Ook op de internetsite, Facebook en Instagram wordt rond die tijd de berichtgeving gestaakt.
Daarmee komt er een einde aan het enige journalistiek onafhankelijke lhbti-plus-paltform van Nederland. ‘Ik heb het altijd met veel plezier gedaan’, zegt programmamaker Jan-Erik Plettenburg, ‘Maar na 25 jaar vind ik het tijd voor wat anders.’ Voor hem begon het werk voor de Roze Golf in 1999, na het plotseling overlijden van Eddie Holthuis. Henk Weijschede, de bedenker van de Roze Golf vond dat het programma wel kon stoppen. Het was meer een life style programma geworden vond hij, terwijl het bij de start in 1982 meer activistisch van opzet was. Hij wilde toen alleen nog via de ether het ‘potten en flikker’ geluid laten horen. ‘Ik vond dat hij het niet kon maken tegenover Eddie om de stekker er uit te trekken. Ik werkte toen bij Radio Oost en bood hem aan de uitzendingen in elk geval voorlopig over te nemen, zodat hij andere programmamakers kon gaan zoeken. Daar is het nooit van gekomen’, constateert Jan-Erik 25 jaar later met een grote glimlach.
Vrijwilligers
Het is hem ook niet gelukt om andere radiomakers, verslaggevers en redacteuren te vinden die dit werk op vrijwillige basis willen doen. Wel waren er door de jaren heen diverse mensen die voor het programma op pad gingen of incidenteel de site bijhielden, maar ‘ze kwamen en ze gingen’. Een door hem samengesteld ‘Reddingscomité’ slaagde er het afgelopen half jaar niet in om vrijwilligers te werven of geldstromen aan te boren, waarmee beroepskrachten konden worden aangetrokken. Oost, de regionale omroep voor Overijssel, die het programma sinds 1985 faciliteert, heeft ook geen budget om het platform voort te zetten.
Warm bad
‘Het doet pijn om de stekker eruit te moeten trekken, want in alle bescheidenheid: in lhbti-kringen kent iedereen de Roze Golf. Niet alleen in Overijssel, maar in heel Nederland. Er zijn nog genoeg zaken om aandacht aan te besteden. ‘Te beginnen met de leuke kanten, want lhbti-plusser zijn is voor velen fijn; jezelf kunnen zijn is het mooiste dat er is’, aldus Jan-Erik die zelf pas laat uit de kast kwam.’Ik kan me mijn eerste Roze Zaterdag nog heel goed herinneren. Die werd gehouden in Deventer en de hele Brink stond vol. Dat voelde als een warm bad. Daarom zijn speciale kroegen, feesten en verengingen voor “ons soort mensen” nog steeds hard nodig. Het is goed dat er plekken zijn, waar je jezelf kunt zijn te midden van anderen en niets hoeft uit te leggen.’
‘Schande’
‘Daarnaast merk je aan alles dat de wereld er niet leuker op wordt. Hoe rechtser hoe beroerder het wordt voor minderheden. Je ziet het in allerlei landen dat mensen die afwijken van de norm een makkelijke zondebok zijn. Daar is de Roze Golf ook voor, voor het signaleren dat er in pakweg Burkina Faso gewerkt wordt aan een anti-homowet. Maar ook de toestand in Nederland: de discussie over voorlichting op scholen, de regenboog-zebrapaden die vernield worden, bedreigingen en discriminatie van met name trans personen.’ Jan-Erik kan zich boos maken over de manier er in Nederland wordt omgegaan met lhbti-plus-asielzoekers. ‘Die brengen we onder tussen de homofobe landgenoten met als gevolg dat ze het slachtoffer worden van bedreigingen en geweld. LGBT Asylum Support, de stichting die zich inzet voor lhbti-plus-asielzoekers, pleit al sinds jaar en dag voor aparte opvang voor lhbti-plus-asielzoekers. Haal ze weg bij de homofobe landgenoten. Biedt deze mensen de veiligheid die ze zoeken, verdienen en nodig hebben. De politieke wil ontbreekt gewoon omd dat te regelen en dat is schandalig. Het gaat om mensenlevens.’ In de Roze Golf is dan ook met enige regelmaat aandacht besteed aan lhbti-plus-asielzoekers. ‘Veel van die verhalen halen de reguliere media niet.’
Blote mannetjes
Ook ‘gewone’ mensen die vertellen hoe ze ontdekten dat ze toch anders waren, kregen dankzij de Roze Golf een podium. Dat verdwijnt en dat is jammer. ‘Gelukkig zijn er steeds meer “roze” podcasts’, constateert Jan-Erik, ‘Dat is goed, maar maakt de Roze Golf niet overbodig. Het is het enige journalistiek onafhankelijke platform waar je kunt klikken wat je wilt, maar niet tussen de blote mannetjes terecht komt. Niet dat ik iets tegen blote mannetjes heb, maar ik vond altijd dat mijn moeder ook het roze nieuws moest kunnen volgen zonder tussen de porno te belanden. Ik snap wel dat de commerciële sites ergens van moeten leven, maar ik ben blij dat ik bij de publieke regionale omroep Oost mijn kilometers mocht declareren.’
Opruimen
De komende weken zijn er nog reguliere afleveringen te beluisteren van de Roze Golf. Wel moet er opgeruimd worden. ‘We hebben nog een cassettebandje met de eerste uitzending uit 1982, dozen vol cd’s met en veel computerbestanden van jaren geleden. Ook is zijn er stapels draaiboeken met uitgeschreven presentatieteksten. Want als je niet kunt improviseren moet je het opschrijven is mij ooit geleerd.’ Jan-Erik is blij dat het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid het hele archief wil hebben. Gevraagd naar de mooiste momenten uit zijn carrière bij de Roze Golf blijft het stil. ‘Dat is een vraag die onmogelijk te beantwoorden is. Het is fantastisch om al die jaren mensen te hebben mogen vragen naar wat hun echt bezig hield en die daar dan open over vertelden. Zij hebben de Roze Golf gemaakt.’
bron: www.rozegolf.net
Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.