Blogposts
Blog
Geplaatst op zaterdag 27 november 2021 @ 23:59 door Travelboy , 521 keer bekeken
Jennifer (37) en Per (41) zijn single en gay. Ze besloten hun kinderwens samen vorm te geven in een co-ouderschap over baby Bas (11 maanden) – met z’n allen onder één dak.
Jennifer: “De buren dachten dat we een stelletje waren toen ik hoogzwanger was en Per en ik ons huis betrokken. Nu kijken ze er niet meer van op als ze me zien zoenen met een vrouw.
Dat ik lesbisch ben, wist ik al op mijn achtste. Dat dat betekende dat zwanger worden misschien via een omweg moest, hield me nog niet bezig. Hoe dan ook had ik lange tijd geen kinderwens. Ik had een aantal vaste relaties die stuk voor stuk weer sneuvelden, en voor ik het wist was ik 34.
Per en ik zijn al vrienden tijdens onze studietijd. We grapten weleens: ‘Als we ouwe vrijsters worden, krijgen we een kind met elkaar.’ Vijftien jaar later was er bij mij nog geen vrouw en ook Per was nog steeds single. ‘Er zit niets anders op, dan moet jij me een eervolle vrouw maken’, riep ik tweeënhalf jaar geleden tijdens een wilde avond met veel wijn en nog meer bravoure. ‘En wat als ik dat nou zou doen?’ antwoordde Per. We spraken er niet meer over, maar het zaadje was geplant. En toen mijn zus kort daarop beviel van haar eerste kind en ik me met een schok realiseerde dat ik hetzelfde wilde, zat ik diezelfde maand nog met Per om tafel.
Via social media volgde ik regenbooggezinnen met een co-ouderschap. Stuk voor stuk prachtige families, maar met één groot nadeel: allemaal moesten ze hun kind een deel van de tijd missen. Ik schatte mezelf niet in als moederkloek, maar áls ik een kind zou krijgen, dan wilde ik dat niet parttime. Een zaaddonor voor mijn kind vond ik geen optie, zelfs al zou het een bekende zijn. Ik wilde een echte vader voor mijn kind. Zoals ik zelf had; mijn vader en ik zijn nog altijd ontzettend close. Per was op dat moment bezig met een nieuw huis. ‘Daar passen jij en een kind natuurlijk makkelijk bij’, zei hij op een avond aarzelend. Ik moest huilen, opeens vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Dat ik deze oplossing zelf nog niet had verzonnen!
We spraken af met een advocaat om al onze wensen én bezwaren uit te denken en vast te leggen. Zo wilde Per per se geen thuisbevalling, maar een kraamhotel bleek voor ons allebei een goed compromis. Ik wilde niet dat eventuele partners te veel zeggenschap zouden krijgen over ons kind; hoe meer stemmen, hoe meer kans op onenigheid. Dus legden we vast dat alleen wij aanwezig mochten zijn op consultatiebureauafspraken, schoolgesprekken en bij artsenbezoeken.
Niet dat meer ouders die rechten kunnen krijgen, trouwens. In Nederland kunnen maar twee ouders juridisch ouder zijn; als een van ons een vaste relatie zou hebben en we dit ouderschap met z’n drieën of vieren zouden aangaan, zouden slechts twee van ons gezag kunnen krijgen. Meerouderschap is bij wet nog altijd niet geregeld. Per en ik zaten over de meeste zaken op één lijn en het leek wel of ik met elke afspraak meer van hem ging houden. We hadden een project samen dat elke vriendschap oversteeg.
We verwekten Bas in aparte kamers. Hij in de badkamer met een potje, waarvan ik de inhoud daarna in zijn slaapkamer zelf inbracht. In één cyclus was het raak. Hoogzwanger verhuisde ik; Per naar de twee bovenste verdiepingen, ik naar de benedenverdieping met tuin. Iedereen in onze omgeving reageert positief op onze constructie. Alleen de kraamhulp moest even wennen toen ze in één huis twee keer dezelfde babykamer aantrof.
Per en ik doen de nachten sinds ik stopte met de borstvoeding om en om, maar zodra dat te onrustig wordt voor Bas, passen we dat aan. Het is nu vooral luxe: zo komen we allebei aan onze slaap toe. Omdat we de keuken en badkamer delen, voelt het wel alsof we samenwonen. Als we allebei thuis zijn, liggen we ’s avonds meestal samen op mijn bank.
Sinds kort heb ik een vriendin en als zij er is slaapt Bas hoe dan ook bij Per. Tot nu toe verloopt dat allemaal organisch. Ik denk dat onze situatie ideaal is. Bas heeft stabiliteit, en met nieuwe partners erbij dubbel zoveel liefde. Lang niet alle kinderen worden geboren in een constructie waarover van tevoren zó goed en liefdevol is nagedacht.”
Meer weten over dit onderwerp? Luister dan naar de Kek Mama-podcast 'Kind met een omweg' met Jorinde Benner en caberatier Sjamke de Voogd op
Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.