Gay Vrienden Club

31 juli tot en met 8 augustus is het Pride-week! Helaas gaat het 25-jarig jubileum van de Pride in Amsterdam er dit jaar anders uitzien dan verwacht en ook in Groningen is de Pride dit jaar gecanceld. Maar indebuurt Groningen laat deze week niet helemaal geruisloos voorbijgaan! Daarom zetten we een aantal opvallende, kleurrijke, stoere Groningers uit de LGBTQI+-community in de spotlights om deze week luister bij te zetten.

Vandaag: de Groningse politieagent Menno Lenting, boegbeeld van Roze in Blauw: “De politie is er voor iedereen, óók voor de LGBTQI+-medewerker zelf.”

Foto | Charlotte Huizinga

Roze in Blauw

Roze in Blauw (RiB) werd in 1998 opgericht met de doelstelling dat de politie er voor iedereen moet zijn, dus ook voor de LHBTI- groep. “Dat geldt niet alleen voor burgers, maar ook voor de politiemedewerker zelf”, vertelt Menno bevlogen. “Als iemand binnen het korps moeite heeft om uit de kast te komen, dan helpen we. Óók daarvoor is Roze in Blauw.”

In Groningen werkt RiB samen met het Netwerk Divers Vakmanschap (NDV). “Dat is een specifiek onderdeel voor álle minderheden, dus de LGBTQI+-gemeenschap, maar ook moslims, Marokkanen en andere minderheden.”

Het NDV ondersteunt agenten wanneer er sprake lijkt te zijn van geweld gerelateerd aan een minderheid. “Stel er is een aangifte en we hebben het vermoeden dat dit homogerelateerd geweld is, dan wordt RiB ingeschakeld. Wij zijn de specialisten en ondersteunen de dienstdoende agent waar nodig. Onze boodschap is namelijk dat élke agent deze aangiftes kan doen. En de praktijk bevestigt dat!”

“Homo? Hartstikke leuk!”

Menno is nog maar twee jaar onderdeel van RiB. “Ik kwam pas in 2014 uit de kast, omdat ik het heel lastig vond. Dat kwam ook omdat ik weinig homoseksualiteit zag binnen het korps.”

RiB zorgde er voor dat Menno uit de kast durfde te komen. “Op een gegeven moment kwam ik tot de conclusie dat ik het maar moest doen, want ik kon het niet langer voor me houden. Ik zat zelf gewoon echt niet lekker in m’n vel, omdat ik in de kast zat. Maar hoe ga ik mezelf nou uit de kast gooien bij de politie? Wat als het misgaat, als ik gepest wordt? Wie staat er dan voor me klaar?’ Ik ontdekte dat RiB het vangnet was dat ik nodig had. Gelukkig is het nooit zo ver gekomen, maar het gaf mij wel een geruststellend gevoel.”

Bovendien bleek Menno’s angst ongegrond. “Ik heb binnen de politie homoseksualiteit nooit positief geassocieerd. Ik dacht altijd: ‘het kan niet’. Maar het kan wél! Toen ik uiteindelijk uit de kast kwam, informeerde ik eerst m’n chef. En die zei: ‘Hartstikke leuk! Dit is mooi nieuws!’” vertelt Menno stralend. Ook Menno’s collega’s reageerden positief. “Het was totaal géén issue! Het stelde echt niets voor. Iedereen was enthousiast.”

Gewoon een man die op mannen valt

Menno twijfelde in eerste instantie om onderdeel te worden van RiB. “Op den duur werd ik uitgenodigd voor een RiB-bijeenkomst. Ik zei: ‘Ik ben gewoon niet zo ‘roze in blauw’. Ik ben gewoon een man die toevallig op mannen valt.’ Een collega zei: ‘Dat is júíst waar we naar op zoek zijn, we willen graag mensen zoals jij.’ Toen besefte ik dat ik mensen kan helpen. Wij zijn gewoon nódig. En zolang wij nodig zijn, moeten er mensen zijn zoals ik die bereid zijn om naar voren te treden. Inmiddels ben ik zelfs het boegbeeld van RiB!”

Zichtbaarheid van RiB is zowel van extern als intern belang. “We moeten duidelijk maken dat we iedereen accepteren, ook mensen zoals ik die bij de politie zijn en worstelen. Daarom lopen we ook mee in de Pride. Daarmee laat je zien dat het binnen de organisatie heel normaal is. En ik help ook mijn collega’s die in de kast zitten. Al help ik maar één iemand!”

Nuchter Groningen

Er zijn geen exacte cijfers bekend van LGBTQI+-gerelateerd geweld in Groningen, omdat Noord-Nederland ervoor kiest alle discriminatie gelijkwaardig op te nemen. “Er staat geen roze vinkje achter een aangifte. Alle discriminatie is even erg. Maar als ik in de media verneem dat jongens in elkaar worden geslagen om hun seksualiteit, raakt me dat wel persoonlijk. Potverdorie, je moet gewoon jezelf kunnen wezen!”

Menno vindt het RiB-klimaat in Groningen prettig: “Wat ik mooi vind is dat RiB Noord-Nederland lekker nuchter is. Nuchtere Groningers. Gewoon normaal, dan doen we al gek genoeg. Dat is heel anders dan in Amsterdam. En ik word hier de hele dag aangesproken!” vertelt Menno vrolijk, terwijl hij iemand die ons tijdens de fotoshoot aanspreekt vriendelijk de weg wijst. “In Groningen is doorgedrongen dat de politie er is om je te helpen!”

Geen Gerard Joling

Er zijn nog wél wat stappen te maken volgens Menno. “We mogen in Groningen wel wat meer RiB’ers hebben! Ik denk dat geschikte mensen zelf denken dat ze, doordat ze homoseksueel zijn, niet geschikt zijn. Terwijl juist deze mensen begrijpen hoe een ander worstelt.”

Volgens Menno heeft dit te maken met een gebrek aan zichtbaarheid. Dit was voor hem de reden om boegbeeld te worden en een ander gezicht te laten zien. “Hoewel ik ontzettend kan lachen om bijvoorbeeld Gerard Joling, is hij niet per se representatief voor ‘hoe homo’s zijn’. Er is niets mis mee, maar dat is niet hoe ik mijzelf zie. Ik val toevallig op mannen, that’s it. Dit geldt voor veel homoseksuelen, maar die zijn veel minder zichtbaar dan de meer flamboyante mensen. Stel, iemand wil graag bij de politie, maar hij denkt dat hij er niet bij past. Alleen omdat hij homo is en zich niet herkent. Dat is natuurlijk doodzonde!”

De diversiteit is zelfs noodzakelijk volgens Menno: “We hebben die diversiteit nodig. Een mooi team heeft álles. Dus ook een homo, een lesbienne, een biseksueel en een transseksueel. Op die manier krijg je zoveel kennis en ervaring in je team. Maar er mogen dus wel wat meer bij!

Dus: solliciteer! Je bent meer dan welkom!”

bron: www.indebuurt.nl