Gay Vrienden Club

Gyor Moore (28) is de oprichter van Pride Radio en twee jaar geleden ging hij viral met zijn Pride-shirts met daarop de tekst ‘you are perfect as you are’. Inmiddels heeft hij als designer samengewerkt met grote namen zoals het Stedelijk Museum, de Politie en NikkieTutorials. Twee weken geleden lanceerde Gyor een nieuwe lijn producten onder de naam SOBKOLT. Ik sprak hem over zijn werk als activist in een wereld van design. En andersom.

Vertel me alles over SOBKOLT. Wat is het?

Nou, het idee voor SOBKOLT had ik eigenlijk al langer. Ik heb altijd al een merk willen hebben dat het goede doel steunt, een merk dat werkt met zwarte mensen, met queer mensen en een mix daarvan. En ik vind het idee van het vereeuwigen van verhalen heel tof, dus het is ook een merk dat zich bezighoudt met storytelling. SOBKOLT is afgeleid van subcultuur en dat betekent dat je je niet houdt aan de heersende normen en waarden van de maatschappij en dat past gewoon 100% bij wat ik wil doen. Fuck the patriarchy, heteronormativity, racism and fatphobia! The Student Hotel benaderde mij of ik dit jaar weer shirts wilde maken en zo kwam mijn merk tot leven. SOBKOLT verkoopt nu vier verschillende designs, in de vorm van shirts en tote bags, en de maten gaan van XS tot 5XL. Elk seizoen zal er een nieuwe collectie komen met nieuwe designs. 

En het is voor een goed doel?

Ja, tijdens Pride ging de volledige winst naar LGBT Asylum Support en vanaf nu gaat er telkens vijf euro per product naar deze organisatie, het hele jaar door. Elke collectie van SOBKOLT krijgt een ander goed doel waar de opbrengsten heengaan. Natuurlijk wil ik uiteindelijk een winstgevend bedrijf zijn, maar ik wil ook het hele jaar door donaties blijven doen. Niet alleen maar tijdens Pride. Eén van onze doelen is om concreet activisme makkelijker te maken voor mensen. En op deze manier kunnen mensen letterlijk hun activisme dragen en tegelijkertijd een goed doel steunen.

Je noemt jezelf design activist. Wat moet ik me daarbij voorstellen?

Ik ben altijd al bezig geweest met maatschappelijke thema’s. De wereld is soms zo cru en oneerlijk. Dat heeft denk ik ook te maken met mijn identiteit als zwart queer persoon. Ik wil deze aarde niet verlaten wetende dat ik niks heb bijgedragen. En ik dacht altijd dat design en activisme naast elkaar leefden. Maar ik zag een keer een lezing van Noah Scalin en ik was echt in shock. Hij is kunstenaar en combineerde zijn designs met activisme in de vorm van posters en positieve propaganda en ik dacht: dit is het. De term ‘design activist’ komt uit een boek van hem (The Design Activist’s Handbook: How to Change the World, red.) en die heb ik overgenomen. Wat het voor mij betekent, is dat ik werk met bedrijven en mensen die een positieve impact willen hebben op de wereld. Er gebeurt helaas veel op het gebied van pinkwashing, maar er gebeurt ook heel veel goeds en ik ben blij dat ik daaraan mag meewerken.

Welk effect heeft pinkwashing op jou als designer?

Niet zo gek veel. Pinkwashing is elk jaar hetzelfde en daar kun je vaak wel doorheen prikken. En ik snap ook hoe het werkt. We leven nou eenmaal in een kapitalistische wereld en waar geld te verdienen is, zullen mensen over lijken gaan. Of over regenboogvlaggen. Ik vind het vooral jammer wanneer grote bedrijven alleen hun logo in de regenboogkleuren veranderen, terwijl ze ook écht iets fucking vets hadden kunnen doen. Ze hebben het bereik, de mensen, maar maken geen gebruik van de impact die ze kunnen hebben. Dat vind ik jammer.

Ben je wel eens bang dat bedrijven jou gebruiken voor hun imago?

Natuurlijk. Dat is vaak wat er in mijn achterhoofd en ik heb ook steeds meer door dat ik fungeer als een soort keurmerk voor bedrijven. ‘Wanneer Gyor het heeft gemaakt, dan zijn we pro-queer en pro-zwart, want we hebben een zwarte queer designer ingehuurd’. Ik snap dat, want dat is ook hoe ik mezelf profileer. En daar wil ik ook gebruik van maken, maar tegelijkertijd wil ik geen token zijn onder het mom van ‘we huren hem in en dan zijn we wel goed bezig’. Ik prik daar zo doorheen. 

Heb je een dergelijke situatie wel eens meegemaakt?

Ja, ik heb ooit een oriënterend gesprek gehad bij een groot blad dat gericht is op vrouwen. In dit geval waren ze bezig met een campagne gericht op zwarte vrouwen en dat klonk in mijn oren interessant. Maar ik kwam daar en er zaten alleen maar witte mannen boven de veertig aan tafel en werd gepraat over marges en conversieratio’s. Ten eerste ben ik zelf een man dus dat ik daar zat, ging eigenlijk al te ver. Er werden ook uitspraken gedaan als ‘zwarte vrouwen zijn nu helemaal hot topic’. Ik heb altijd een grote bek, maar toen durfde ik niks meer te zeggen, ik voelde me zo ongemakkelijk. Ik vroeg wel wie dan de vrouwen in het team waren. ‘Oh, Romana van HR kan dan wel komen’, werd gezegd. Na afloop heb ik via mail aangegeven geen interesse te hebben en te hopen dat het project überhaupt niet zou doorgaan. Het zat gewoon niet goed in elkaar en dan doe je er meer kwaad mee dan goeds. Uiteindelijk is die campagne ook nooit doorgegaan. 

Foto: Bete van Meeuwen

 

Heb je een bepaald doel als design activist?

Het doel wat ik voor ogen heb, ga ik waarschijnlijk niet meemaken. En dat is ook wel fijn, want dan blijf je tenminste streven naar iets. Wanneer racisme en homofobie niet meer bestaan, dan ben ik klaar. Maar in de grootste waarschijnlijkheid ga ik dat niet meemaken. Ik werk mee aan iets dat groter is dan ik. En dat klinkt heel meta en cliché, maar het is iets wat ik nooit in mijn eentje kan doen. Maar als ik de wereld elke dag iets beter of mooier kan maken, dan is een deel van mijn doel bereikt. 

Ik volg je al langer en je hebt succes na succes. Daar ben je vaak nogal bescheiden over. Ben je dat ook?

Haha, dat is een goede. Er wordt altijd gezegd dat ik een humble bragger ben, dat is blijkbaar de term. Ik ben altijd blij dat ik met iemand heb ‘mogen’ werken, maar dat meen ik ook echt. Over wat ik doe, ben ik heel zeker hoor. Ik werk er hard voor, ik heb een naam voor mezelf gemaakt en ik doe veel voor de community. Maar soms word ik wakker en besef ik waar ik mee bezig ben en dan word ik ineens heel erg bescheiden. Mensen noemen mijn naam in ruimtes waar ik zelf niet eens ben en daar word ik bijna emotioneel van. Ik ben echt elke dag dankbaar voor alles wat ik mag doen en dat komt denk ik over als bescheiden. Maar, op mijn werk ben ik wel echt een zakelijke bitch. 

Dus ik ken gewoon alleen de Instagram-Gyor?

Ik denk dat je als ondernemer sowieso verschillende petten op hebt. Op Instagram is het gewoon iets meer de persoonlijke ik. Tijdens werk ben ik ook mezelf, maar tegelijkertijd moet ik ook CEO zijn. Ik moet mezelf beschermen, ik moet zakelijk zijn. Maar op Instagram kan ik meer dingen delen die persoonlijk zijn. Dus ook mijn onzekerheden. En mensen vinden het ook leuk om te zien dat alles niet alleen maar leuk en tof is de hele tijd. 

Waar kun je onzeker over zijn?

Vroeger was ik wel onzeker over mezelf als designer, maar dat heb ik nu niet meer. Ik zie nu wel in wat mijn meerwaarde is in een project en dat ligt veel meer in lijn met mijn identiteit. Maar af en toe word ik nog onzeker door de verwachtingen van mensen. Als ik iets publiceer of verstuur, denk ik toch vaak: wat als ze het niks vinden? Wat als het niet goed in elkaar zit? Je weet gewoon nooit hoe het gaat vallen. Je wordt continu beoordeeld, zeker als je net als ik praat over bepaalde onderwerpen. Ik vind het eigenlijk eerder eng en spannend dan dat ik onzeker ben.

Wie staan er nog hoog aan je lijst om mee samen te werken?

Ik ben een realistische dromer en heel veel dromen zijn ook al uitgekomen, maar ik word van alles wat een positieve impact heeft op mensen enthousiast. Ik denk dat een Pride campagne voor Nike of Spotify wel heel vet zou zijn. Zij hebben een enorm bereik en zijn merken waar ik op verschillende momenten in mijn leven wel naar opkijk. Ook lijkt het me heel tof om ooit zelf een muziekvideoclip te maken. Of juist iets compleet anders, een stoel of sneaker ontwerpen bijvoorbeeld. 

Wil je nog iets kwijt aan de lezers?

Voor de mensen die ook zoiets willen doen wat ik doe: doe het gewoon, stap voor stap, en op een gegeven moment ga je er gewoon helemaal voor. Als je die formule voor jezelf hebt gevonden, is het ineens heel makkelijk. Doe gewoon de dingen die je leuk vindt en ga ervoor. Ik dacht altijd dat design en activisme niet zouden samengaan, maar het heeft me zoveel voordelen gebracht. Zowel in mijn carrière als in mijn leven. En als er bedrijven, creatives of mensen met een idee zijn die dit lezen: benader me, and let’s make something cool! Samen kunnen we de wereld een stuk mooier maken.

Ga voor meer van Gyor’s werk naar www.gyormoore.com, volg hem op Instagram en neem ook vooral een kijkje op www.sobkolt.com