Blogposts
Blog
Geplaatst op dinsdag 29 juni 2021 @ 01:50 door Travelboy , 525 keer bekeken
Het is bijna een natuurwet in Istanbul: een verbod op het demonstreren voor vrouwen- of lhbti-rechten loopt steevast uit op een demonstratie en op het inzetten van een buitensporig grote politiemacht. Ook zaterdag vormen het zwart van de politie en de kleuren van de regenboog een af en toe gewelddadig mengsel.
Een demonstrant wordt door de politie aangehouden tijdens de Istanbul Gay Pride.
Voor de zevende keer op rij is dit jaar de Istanbul Pride door de lokale autoriteiten verboden, opnieuw omdat de ‘openbare orde’ door ‘provocatieve acties’ dreigt te worden verstoord. ‘De gebruikelijke onzin’, aldus de organisatoren van wat in 2014 - voor het laatst - nog een uitbundig, vreedzaam en kleurrijk feest was, met tienduizenden mensen in winkelstraat Istiklal. Sindsdien werd de mars steeds verboden.
Nu is Istiklal afgesloten door de politie, net als het aangrenzende Taksimplein. De jonge betogers - geen tienduizenden, maar honderden - verplaatsen zich daarom naar de hippe straatjes van de naastgelegen wijk Cihangir. Daar gaan zij als vanzelf op in de menigte al evenzeer jonge stedelingen die op de vele terrassen afscheid nemen van de corona-epidemie, en ongetwijfeld met de lhbti sympathiseren. Wie betoger is en wie terrasganger, dat onderscheid doet er niet zo toe.
De pelotons oproerpolitie die urenlang door Cihangir struinen, op zoek naar verstoringen van de openbare orde, hebben het er daarom maar moeilijk mee. Van een echte mars is geen sprake, spreekkoren zijn er nauwelijks. Af en toe heffen groepjes de bekende lhbti-leus Nerdesin askim, burdayim askim aan - Waar ben je mijn liefje, ik ben hier mijn liefje. Voor de politie aanleiding maar weer even de schilden te heffen en in gesloten formatie op te rukken.
Als in horecastraat Akarsu Sokak een bewoner op vierhoog twee regenboogvlaggen uit zijn raam hangt, breekt beneden een instemmend gefluit los. Voor de politie het signaal opnieuw in beweging te komen. Er wordt geschreeuwd, gerend, hier en daar valt een klap. Een traangasgranaat jaagt de omstanders in paniek de zijstraatjes in, de trappen af richting de Bosporus.
‘
We komen op tegen het inperken van onze ruimte. We vullen de straten en schreeuwen het uit’, aldus een verklaring van de organisatoren van de Istanbul Pride. ‘Vorig jaar zagen we onderdrukking en geweld. Maar we geven onze rechten niet op en we claimen onze vrijheid tegenover degenen die de regenboog willen criminaliseren.’
Zwaar jaar
De Turkse lhbti-beweging heeft een zwaar jaar achter de rug. Dat begon met een ongekend vijandige verklaring van imam Ali Erbas, de hoogste religieuze autoriteit van het land. Die waarschuwde in zijn ramadanpreek voor de gevaren van homoseksualiteit, een ‘kwaad’ dat in de islam wordt ‘vervloekt’ en zou leiden tot de degeneratie van de menselijke soort.
Niet eerder had een gezagsdrager in Turkije zo expliciet de islam in stelling gebracht tegen lhbti. Ministers in de regering-Erdogan namen het stokje over en noemden lhbti ‘pervers’ en ‘gestoord’.
Voor betoger Çaglar Yasan - baard en rode minirok - zijn dergelijke geluiden reden zich steeds minder op zijn plek te voelen in zijn land. ‘Iedereen staart naar me’, zegt de 27-jarige modellenscout. ‘Ik haat Turkije. Ik voel me niet veilig hier. Vorig jaar was ik in Berlijn. Daar voelde ik me meteen thuis.’
Ondanks zijn uiterlijk wordt Yasan vandaag door de politie met rust gelaten. Niet alle betogers hebben die eer. Af en toe wordt er iemand uit de menigte geplukt en in een arrestantenbusje gezet. Vooral transgender vrouwen lijkt dat lot te treffen.
Aan het eind van de dag staat het aantal arrestanten op bijna 25, volgens Turkse media. Een van hen is een fotograaf van het Franse persbureau AFP, Bülent Kiliç.
bron: www.volkskrant.nl
Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.
Reacties
Het volk krijgt wat het wil. Autoritaire machtwellustelingen. En ik ben bang dat dat ook hier gaat gebeuren. Extreem rechts groeit met elke verkiezingen een paar zetels. De homofoben Baudet en Wilders of hun opvolgers gaan het dankzij kleinburgelijk Nederland het ook hier voor het zeggen krijgen
De gemeenschappelijke deler is helaas dat een deel van de bevolking van al deze landen er anders over denkt, maar door de dicatoriale overheden gewoon klem wordt gezet. Op de dappere protestanten na die hun leven soms riskeren. Hetzelfde zie je in China, met de situatie in Hong Kong rond de vrije pers, heel gevaarlijke stap. Zorgwekkende ontwikkelingen.
Turkije is al weg! Hongarije is al weg. en Polen en Rusland volgen. Helaas
Dat beloofd niet veel goeds ook voor de gesprekken die de EBU probeert te voeren met Turkije over het Songfestival. De TRT staatsomroep handteerde bijna exact dezelfde bewoordingen als in dit artikel.