Blogposts

Blog

Geplaatst op maandag 27 september 2021 @ 00:49 door Travelboy , 508 keer bekeken

Zo’n 500 mensen deden vandaag in Leiden mee aan de strijdbare en levendige Queer Pride March. Het protest begon met drie sprekers. Hier de Nederlandse vertaling van de speech van David, die ging over “het zijn van een bepaald ras dat niet wit is”.

 

 

 

Hallo iedereen, mijn naam is David. Het is vandaag mijn eerste keer dat ik in het openbaar spreek. Ik ben een beetje nerveus, maar ook erg opgewonden om eindelijk mijn verhaal te kunnen delen. Een verhaal waarvan ik zeker weet dat velen van jullie het op de een of andere manier zullen begrijpen.

 

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik Indonesisch ben en dat ik homo ben. Ik ben homo en ik ben Indonesiër. Beide identiteiten maken MIJ. Ze zijn even belangrijk voor mij. Ik kan geen homo zijn zonder Indonesiër te zijn, en ik kan geen Indonesiër zijn zonder homo te zijn.

 

Zie je, toen ik in Indonesië woonde, worstelde ik. Ik kon mijn homoseksuele zelf niet zijn. Of het nu op school, in de kerk of waar dan ook was, ik had geen ruimte om mijn seksuele identiteit te verkennen. Dus ik was erg opgewonden om naar Nederland te komen, kun je je voorstellen.

 

Toen ik 18 jaar oud was, kwam ik naar dit land. Ik kwam naar dit land niet wetende waar te beginnen, wie ik ben. Alles wat ik wist was de belofte van ‘Westerse vrijheid’, ‘seksuele bevrijding’. NIETS daarvan was waar.

 


Toen ik hier kwam, was ik niet gewoon homo meer. Ik was opeens homo en bruin. Ik was opeens homo en Indonesisch. Alles in een beschamend en negatief licht, internalisering.

 

Racisme. Alleen omdat je homo bent, betekent niet dat je elke onderdrukking begrijpt. Want homo’s kunnen racistisch zijn. En homo’s zijn, helaas, racistisch.

 

Toen ik voor het eerst naar de Universiteit Leiden kwam, wilde ik lid worden van iets dat de “Equality Club” (gelijkheidsclub) heette. Ik kan je nu vertellen dat er niets gelijks aan was.

 

Zie je, toen ik lid wilde worden… nodigden ze mensen uit om te komen. Ik stuurde ze e-mails, ik stuurde ze berichten, ik probeerde ze te bellen. Ik kreeg geen antwoord.

 

De volgende dag zag ik dezelfde gezichten die ze gewoonlijk in het bestuur benoemen. Het waren gewoon weer de gezichten van witte homo’s.

 

Ik besloot ze nog een kans te geven. Ik ging naar een van hun evenementen. In de hoop dat als ik geen deel kon uitmaken van het comité, ik tenminste wat lgbt-vrienden zou maken.

 

Toen ik daar kwam, was er niet eens een welkom. Ik voelde me de hele avond buitengesloten. En dit is een queer ruimte, let wel. Uiteindelijk ben ik zelfs vroeg weggegaan. Ik ben nooit meer naar een ander evenement gegaan. Ze namen geen contact met me op, ze toonden geen interesse. Niets.

 

Ik vraag me af hoeveel andere queer zwarte en gekleurde mensen die hebben geworsteld en gegoocheld met hun seksuele en raciale/etnische identiteiten hetzelfde soort onwetendheid hebben ervaren. Ik kan je nu al zeggen dat één al te veel is.

 

Of het nu in de Equality Club was, in homoclubs en homobars of zelfs online via Grindr, ik werd afgewezen, ik werd gefetisjiseerd, ik werd in hokjes gestopt op basis van mijn huidskleur en mijn etniciteit.

 

Lange tijd wilde ik gewoon mezelf zijn als homo. Ik wilde alles om deel uit te maken van deze homogemeenschap.

 

Om daar ruimte voor te maken deed ik er alles aan om mijn bruin zijn te verbergen, en alles om mijn Indonesisch zijn te verbergen.

 

Ik koos er actief voor om mijn wortels te vergeten, om mijn cultuur, mijn volk te verraden. Niets was ooit genoeg.

 

Ik voelde me lelijk, ik voelde me minder waard. Niemands liefde waardig. Maar het ergste van alles, geen liefde voor mezelf waardig.

 

Ik kreeg boulimie. Ik wilde de ideale homo zijn die ze in Hollywood uitbeelden. Ik ben een Twink, ik ben een beer, ik moet me scheren, ik hoef me niet te scheren, ik moet aankomen, ik moet afvallen, ik moet licht zijn. Ik deed alles wat ik kon om erbij te horen.

 

De homo gemeenschap is giftig. Giftig omdat het overdreven mannelijk is. Giftig omdat het racistisch is. Giftig omdat het vetfobisch is. Gif buiten mijn eigen persoonlijke strijd, cis normatief, sexistisch, ablelistisch, colorisme.

 

Voor mij, en voor vele anderen. Racistisch. De homogemeenschap is racistisch

.

Maar ik ben niet alleen. Ik ben met andere zwarte, inheemse en andere mensen van kleur, die queer zijn. Die de strijd van het queer zijn begrijpen. Die de strijd begrijpen van het zijn van een bepaald ras dat niet wit is. Die de strijd begrijpen van het vasthouden aan hun wortels zonder angst of schaamte. Samen begrijpen we de complexiteit van onze gemengde identiteiten.

 

Intersectionaliteit is de sleutel. Intersectionaliteit!

 

Met de woorden van Audrey Lorde, ik citeer: “Er is niet zoiets als een strijd tegen 1 probleem omdat we niet leven met 1 probleem”. Einde citaat. Ik zeg het nogmaals: er bestaat niet zoiets als een strijd tegen 1 probleem, omdat we geen levens leiden met maar 1 probleem.

 

Nu kan ik zeggen: Ik ben gelukkig bruin. Ik ben gelukkig Indonesiër. En ik ben gelukkig homo. En ik ben hier om te blijven.

 

We zijn gelukkig zwart, inheems en mensen van kleur, we zijn gelukkig queer, en we zijn allemaal hier!

 

Dank u voor het luisteren!

 

David

 

bron: www.doorbraak.eu


Reacties

  • Travelboy
    donderdag 30 september 2021, 04:03

    Goed kijken. Hij is al lang geplaatst

  • kelvin070
    donderdag 30 september 2021, 03:35

    gevonden op site COC Rotterdam, de speech in Rotterdam:

    Astrid Oosenbrug sprak ons toe: Hallo lieve mensen,

    Of liever: HALLO ROTTERDAMMERRRRRRS!!! [ja toch?!]

    Want ik kan je vertellen: als geboren en getogen Rotterdamse en lid van COC Rotterdam ben ik best trots dat ik hier vandaag mag staan, tijdens onze eigen Rotterdam Pride! Ik ben ook trots op GayRotterdam, ketelbinkie, mankracht, Erasmus Pride en op ons eigen COC Rotterdam en vele andere ondersteunende organisaties die dit allemaal georganiseerd hebben. Dank jullie wel Bjorn, Arjan en al die anderen! [ja hoor, daar mag voor geklapt worden]

    Maar lieve mensen, de reden dat we hier staan is minder vrolijk.Het is nódig dat we hier staan. Het is nodig dat we van ons laten horen. Want het gaat niet goed! Bijna elke week is het raak. Bijna elke week worden mensen uit onze gemeenschap het slachtoffer van discriminatie, pesten en geweld. En het lijkt wel of het steeds heftiger wordt.

    Het speelt hier in Rotterdam en omgeving.• De brandstichting bij 1 van de de oprichters van Roze Kameraden.• De regenboogvlag die tijdens een demonstratie van UNmuteUs werd afgepakt en in brand gestoken.• De bekladding van het kantoor van COC Rotterdam• De transvrouw die werd aangevallen in de metro• De scholieren die in Gorinchem uit de kast werden geduwd• En de dominee uit Krimpen die oproept om ons te verbannen.

    Het speelt in Nederland.• Met conducteur Patrick die werd bespuugd en uitgescholden door een passagier• Met Fabio en Daniël die tot zeven keer toe werden aangevallen omdat ze hand-in-hand liepen• Met Frédérique die klappen kreeg omdat ze niet wil zeggen of ze een jongen of een meisje is• Met politici in de Kamer die trans personen belachelijk maken en homo’s uitschelden• Met de brandstichting in een studentenflat om een regenboogvlag.

    En het speelt in de wereld.• Met Polen, dat LHBTI vrije zones instelt.• En Hongarije, dat de éne na de andere anti-LHBTI wet aanneemt. Soms wordt je er moedeloos van. Soms denk je: we gaan toch niet terug in de tijd?! Maar misschien omdat ik Rotterdamse ben: persoonlijk ben ik niet zo van het bij de pakken neer zitten. Want als de geschiedenis van onze mooie beweging één ding aantoont, is het: wat ons niet breekt, dat maakt ons sterker!

    Toen de politie van New York 50 jaar terug voor de zoveelste keer de Stonewall bar binnenviel, kwamen transvrouwen van kleur in opstand. Een nieuwe regenboogbeweging was geboren. Toen ons eigen COC 75 jaar geleden werd opgericht, was LHBTI zijn nog totaal taboe. Vandaag is voorlichting verplicht op elke school en mogen vrouwen met vrouwen trouwen en mannen met mannen. Mensen met mensen. Toen de Krimpense dominee zijn rabiate uitspraken deed, stroomde het stadsplein vol met demonstranten. Toen er brand werd gesticht in 020, hingen de straten vol met regenboogvlaggen.

    En nu het niet goed gaat in Rotterdam, staan jullie hier. Staan WIJ hier, als krachtige beweging. Als veelkleurige beweging die zich niet uit elkaar laat spelen. Een beweging die al onze kleuren omarmt en niemand laat vallen. Een beweging die weet dat we pas ECHT vrij zijn als we allemaal vrij zijn. En een beweging ook, met een EIS. De EIS dat de gemeente alles uit de kast haalt om het geweld aan te pakken, met een echt actieplan. De EIS dat Feyenoord, mijn eigen cluppie, zorgt dat het voor iedereen veilig is in het voetbal. De EIS dat Mark Rutte, Sigrid Kaag en Wopke Hoekstra zorgen dat er een einde komt aan het geweld. Met discriminatierechercheurs, hogere straffen en meer en betere aandacht op school. En het gaat ons lukken mensen. Het gaat ons lukken, Rotterdammers. Want hier geldt: niet lullen maar poetsen, geen woorden maar daden! Toch?!

    Behalve een eis, hebben we ook nog een vraag. Een vraag aan onze mede-Rotterdammers. Hang die regenboogvlag uit, lieve mensen. Of je nou hetero bent of homo, lesbisch, bi, trans of intersekse: hang die vlag uit! Laat zien dat we een stad zijn waar IEDEREEN zichzelf mag zijn, wat ook je seksuele oriëntatie, genderidentiteit, genderexpressie, geslachtskenmerken, huidskleur, geloof, of wat dan ook is. Laat die prachtige kleuren hier op het plein uitwaaieren over de hele stad. Tot die hele stad in regenboogkleuren gehuld is. Dan staan we samen sterk. Dan staan we Proud Together. Dan wint de liefde. Dank jullie wel!

    📸: Erwin Heyl

  • Travelboy
    maandag 27 september 2021, 06:18

    Ik vond deze toespraak (in Leiden) zeer opmerkelijk, dus heb hem geplaatst.

    Ik ben de toespraak in Rotterdam niet tegen gekomen, dus als jij een link plaatst, wil ik deze graag publiceren

     

  • kelvin070
    maandag 27 september 2021, 01:43

    en de toespraak in Rotterdam?

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.