Gay Vrienden Club

We kunnen niet toekijken hoe een deel van onze gemeenschap ‘getolereerd’ wordt zolang we het andere deel uitsluiten.

Recent bleek dat de officiële website van het Stonewall National Monument, een monument ter ere van de Stonewall Riots, beheerd door de National Park Service (NPS), de term “biseksueel” uit haar inhoud heeft verwijderd. De Stonewall Riots was een belangrijk moment in de internationale LHBTI-geschiedenis waarin queer personen op Christopher Street in New York voor hun rechten opkwamen. Dit moment wordt vaak beschouwd als de oorsprong van internationale vieringen van Pride. Eerder werden de woorden “transgender” en “queer” al van de site geschrapt. Tot voor kort stond er op de site een passage als: “Voor de jaren ’60 was het bijna overal illegaal om openlijk lesbisch, homo, biseksueel, transgender of queer te zijn.” Vlak voor Pride-maand werd “biseksueel” weggehaald, kort na verwijdering van “transgender” en “queer”. Op de homepage en in de sectie 'history and culture' is nu alleen nog sprake van “gay and lesbian” of vaag “the Stonewall community”.

Deze verschuiving is niet slechts semantisch. In de VS neemt de politisering van LHBTI+-zaken toe. Het vertrek van termen als “transgender”, “queer” en nu “biseksueel” valt samen met een reeks anti-transexecutieve orders van de Trump-regering, van uitspraken over sportdeelname tot de strafbaarstelling van genderzorg voor minderjarigen. De Amerikaanse regering onder Trump had al eerder beleid ingevoerd dat ‘genderidentiteit’ beperkt tot een binair man-vrouw begrip, doorgaans afgedwongen via uitvoeringsbesluiten bij federale websites. Ook bij NPS is de verwijdering van genderdiversiteit in lijn met dit beleid, omdat genderdiversiteit niet meer zou passen binnen de “biologische waarheid”. Tegelijkertijd voeren marktpartijen zoals Amazon, Meta en Target een zichtbaarheidsonthouding rondom Pride-evenementen in steden als Amsterdam, Chicago en New York, naar eigen zeggen omdat de politieke atmosfeer te gevoelig zou zijn geworden.

Deze historische revisie roept vragen op over wie erkend wordt als onderdeel van het nalatenschap van de iconische Stonewall Riots, en wie eruit valt. Precies een generatie geleden speelde immers Brenda Howard, een biseksuele vrouw uit New York, een sleutelrol bij het organiseren van de allereerste Christopher Street Liberation Day in juli 1970,  één jaar na de Stonewall Riots. Christopher Street Liberation Day is de directe voorloper van wat we nu kennen als Pride Month. Zij wordt vaak de ‘Mother of Pride’ genoemd. Howard vormde een cruciale verbinding tussen Stonewall zelf en de jaarlijkse Pride-viering die het feestelijk én politiek zichtbaar maakte. Zij leefde openlijk biseksueel, organiseerde collectief, en stond aan de basis van wat vandaag wereldwijde queer zichtbaarheid is. De Stonewall Riots zelf kenden genderdiverse sleutelfiguren Marsha P. Johnson en Sylvia Rivèra, die zich hoogstwaarschijnlijk identificeerden als drag queens.

Maar deze biseksuele erfenis dreigt verloren te gaan wanneer de officiële Stonewall-site bi+-mensen niet langer noemt. In de kern betekent dit niet alleen een aanpassing in disclaimerteksten, maar een wijdere historische uitholling: het ontkennen van ervaringen, bijdragen en identiteiten die van belang waren in de oprichting van wat Pride vandaag is.

Historisch gezien is het bijschaven van woordenboeken en monumentteksten nooit neutraal. Wijzigingen aan de Stonewall-site zijn geen toevalligheden: ze passen in een bredere strategie van historische revisie die doet alsof LHBTI+-personen en met name biseksuele en genderdiverse mensen een moderne ziekte zijn die de rest van de maatschappij zijn opgelegd, in plaats van de historische realiteit: dat we er altijd zijn geweest.

De verantwoordelijkheid om dit tegen te gaan ligt deels bij NPS zelf. Er zijn stemmen vanuit het Stonewall Inn Gives Back Initiative, The Stonewall Inn, politici als New Yorks gouverneur Kathy Hochul en activistische organisaties die de verwijderingen expliciet veroordelen. Maar er is ook een bredere maatschappelijke verantwoordelijkheid voor onze gemeenschap. Op dit moment in de wereldgeschiedenis is solidariteit van levensbelang. We kunnen niet toekijken hoe een deel van onze gemeenschap ‘getolereerd’ wordt zolang we het andere deel uitsluiten. Pride zonder de B is geen Pride, hoeveel regenbooglogo’s er ook meedoen.

De keuze is aan ons. Willen we dat Stonewall enkel herinnerd wordt als een beweging van homo- en lesbische mannen en vrouwen? Of erkennen we dat biseksuele activisten zoals Brenda Howard hier een cruciale rol in hebben gespeeld: strategisch, organisatorisch en identitair. Onderstrepen we dat genderdiversiteit door de inzet van Marsha P. Johnson en Sylvia Rivera tot de kern van Pride behoort? De erkenning van biseksualiteit en genderdiversiteit in de Stonewall-erfenis is geen detail, maar een noodzakelijke correctie. Het weerspiegelt wie we werkelijk waren, zijn en zullen blijven.

bron: www.joop.nl