Gay Vrienden Club

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft vandaag een uitspraak gedaan tegen Armenië, waarin het een schending van het recht op eerbiediging van het privé- en gezinsleven en het verbod op discriminatie vaststelt. De overheid moet veertien burgers 28.000 euro (2.000 euro per persoon) betalen voor immateriële schade, evenals 1.067 euro aan juridische kosten.

Op 16 mei 2014 hield Radio Liberty een online persconferentie op Facebook, waarin Inga en Anush Arshakyan, leden van de Armeense jury voor het Eurovisie Songfestival 2014, aankondigden dat ze de laagste score hadden gegeven aan Conchita Wurst, een homoseksuele man die dat jaar de wedstrijd had gewonnen. Ze hadden beledigende opmerkingen gemaakt over de winnaar. Sommige deelnemers aan de persconferentie, waaronder een groep activisten, lieten opmerkingen achter op de Facebookpagina van de persconferentie.

Op 17 mei 2014 werd een artikel met de titel "Ze dienen de belangen van de internationale homoseksuele lobby: de zwarte lijst van vijanden van de natie en de staat" op de website van de krant Iravunk geplaatst.

De redacteur van Iravunk, die het artikel schreef, publiceerde ook een zwarte lijst van degenen die de Arshakyans lastigvielen op de Facebook-conferentiepagina.

Het artikel bevatte de volgende passage:

"Er is maar één manier om de aanval van deze lobbyisten te stoppen: NUL TOLERANTIE. Ongeacht of ze betaald, gedwongen of gehersenspoeld zijn om zombies te worden die homoseksuele campagnes ondersteunen. Dat is allemaal irrelevant; elke lobbyist is een interne vijand van de natie en de staat. Dat is alles."

Zestien Armeense staatsburgers hebben een class action-rechtszaak aangespannen bij het Hof van Algemene Jurisdictie in Jerevan tegen de krant Iravunk, waarin ze compensatie eisen voor de schade die is toegebracht aan hun eer en waardigheid, en vijf miljoen dram aan schadevergoeding.

De rechtbank verwierp de rechtszaak, met als argument dat de gehele reeks essentiële feiten met betrekking tot het specifieke doel om eer en waardigheid te schenden niet bewezen was. Het Hof van Beroep liet het vonnis van de rechtbank in eerste aanleg ongewijzigd en het Hof van Cassatie accepteerde het beroep niet voor een procedure.

Veertien van hen dienden vervolgens een verzoek in bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, omdat het artikel dat in de krant werd gepubliceerd en de daaropvolgende artikelen neerkwamen op intimidatie en haatzaaiende taal en inbreuk maakten op hun privéleven, terwijl de staat geen bescherming bood in dit opzicht, wat in strijd was met de relevante bepalingen van het Europees Verdrag.

Het standpunt van de Armeense regering in het EHRM was dat de nationale rechtbanken hun beslissingen hadden gebaseerd op jurisprudentie, volgens welke zelfs beledigende, schokkende of verontrustende ideeën beschermd zijn als een uiting van de vrijheid van meningsuiting. Bovendien merkten ze op dat de verzoekers niet hadden bewezen dat ze het slachtoffer waren geworden van discriminatie.

Het EHRM merkte op dat het concept van "privéleven" een brede term is die niet onderhevig is aan een uitputtende definitie. Het omvat de fysieke en psychologische integriteit van een persoon en kan daarom veel aspecten van iemands fysieke en sociale identiteit omvatten. Iemands seksuele geaardheid en seksleven behoren tot de privésfeer.

De uitspraak van het EHRM stelde dat het artikel, gepubliceerd op 17 mei 2014, vijandigheid jegens LGBT-mensen en aanvallen op degenen die hun rechten verdedigen bevatte, en beschreef het als onverantwoordelijke journalistiek.

Het EHRM concludeerde dat Armeense rechtbanken "volledig gewicht gaven aan het recht van de auteur op vrijheid van meningsuiting en weinig tot geen belang hechtten aan het effect van zijn uitspraken op de aanvragers en hun privéleven."

dit is een google translate vertaling

bron: https://hetq.am/en