Blogposts

Blog

Geplaatst op woensdag 03 september 2025 @ 02:24 door Travelboy , 25 keer bekeken

A Nice Indian Boy omarmt de conventies van de romantische komedie, zonder te vervallen in sleetse formulefilmerij. De romance tussen een gereserveerde arts en een extraverte fotograaf is ingebed in een aangename portie Bollywood-spektakel.

 

Goed, het is niet zo extreem als Travis Bickle’s eerste date in een pornobioscoop in Taxi Driver (1976). Toch is het best opmerkelijk dat fotograaf Jay de Bollywood-klassieker Dilwale Dulhania Le Jayenge (1995) uitkiest voor zijn eerste afspraakje met medisch specialist Naveen.

 
 
 

Als Naveen na afloop voorzichtig oppert dat de romantische plot van die film aartsconservatief is, brengt Jay daar tegenin dat Bollywood-films gaan over de grootsheid van de liefde. Tot afgrijzen van de introverte Naveen zet Jay, midden op straat, zijn argument kracht bij met het uit volle borst zingen van een filmlied. Als ze daarna in een gaybar belanden is het Jay’s beurt om zijn cringe te verbergen, wanneer Naveen uitweidt over de indeling van de parkeergarage in zijn ziekenhuis.

 

Ondanks hun verschillende temperamenten vallen de mannen als een blok voor elkaar. Aan het einde van de tweede akte – het scenario is gebaseerd op een toneelstuk van Madhuri Shekhar – zijn ze al verloofd. Het belangrijkste struikelblok op weg naar een spetterende Bollywood-bruiloft is de introductie van Jay bij Naveens familie. Verfrissend is de manier waarop deze verhaallijn is opgezet. De Amerikaans-Indiase familie is weliswaar traditioneel genoeg om een huwelijk te arrangeren voor de dochter des huizes, tegelijkertijd accepteren ze (schoorvoetend, maar toch) dat hun zoon op mannen valt.

 
 

 

Als Naveen niet thuiskomt met de leuke Indiase jongen uit de titel, maar met de witte freelance kunstenaar Jay, leidt dat ook al niet tot clichématige culturele misverstanden. Na een verblijf bij meerdere pleeggezinnen is Jay geadopteerd door een Indiaas echtpaar, wat zijn voorliefde voor Bollywood, felle kleuren en de olifantengod Ganesha verklaart.

 

In romantische komedies moeten steevast hindernissen worden genomen. Hier is de belangrijkste hindernis de emotionele geremdheid van Naveen.

 

Hoofdrolspeler Karan Soni – tevens de echtgenoot van regisseur Roshan Sethi – neemt de kijker overtuigend mee in zijn ontwikkeling van sociaal onhandige nerd naar een man die zijn geaardheid, zijn afkomst en zijn hunkering naar ware liefde durft te omarmen. Dat het karakter van Jay minder wordt uitgediept, verhindert musicalster Jonathan Groff niet om lekker extravert invulling te geven aan zijn rol. Een mooi contrapunt is de nevenplot rond Naveens zus, die de frustraties over het stranden van haar gearrangeerde huwelijk afreageert op Naveen en Jay.

 

Fijn aan deze komedie is ook dat de verwijzingen naar Bollywood niet louter dienen voor de couleur locale. De hyperromantische sleutelscène uit Dilwale Dulhania Le Jayenge, waarin de geliefden elkaar toezingen in een veld vol gele bloemen, is op een slimme én komische manier verwerkt in de plot.

 

bron: www.filmkrant.nl


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.