Blog
Geplaatst op maandag 08 november 2021 @ 00:00 door Travelboy , 474 keer bekeken
Deze Wegwijzer laat zien hoe het is om jezelf te willen zijn in een wereld die je in een hokje wil plaatsen en je acties en keuzes wil sturen. De films dagen ons uit met de vragen van verschillende queer mensen terwijl ze ernaar streven trouw te blijven aan wie ze zijn. IDFA vindt plaats van 17 t/m 28 november.
Grotendeels geanimeerd verhaal van de homoseksuele Amin, die in de
jaren tachtig vluchtte vanuit Afghanistan. Flee toont de barre
omstandigheden en de blijvende sporen die een leven als
tweederangsburger achterlaat.
Een sfeer van onvervulde verlangens én van onweerstaanbare,
bevrijdende warmte, dat toont dit poëtische portret van de
Ecuadoriaanse visser Vicky en de plaatselijke
transgendergemeenschap waartoe ze behoort.
Aan het begin van de coronapandemie belandt de jonge
transmasculiene filmmaker Cássio Kelm bij zijn vader in huis.
Subtiel vertelt Close to You een gelaagd verhaal over een persoonlijke
transitie, onuitgesproken tederheid en de Braziliaanse politiek.
Pornoster Tara Emory werkt al jaren aan haar “trans sci-fi porn epic”
Up Uranus. Met geweldige vormgeving en nauwelijks budget – zoals
alles in haar leven. Een zachtaardig portret van een intrigerende
transgender kunstenaar, autoreparateur en hoarder.
Gabi wil gewoon zichzelf zijn, geen meisje maar ook geen typische
jongen. Dat is alleen best lastig als je omgeving – en uiteindelijk ook
je lichaam – je een bepaalde kant op wil duwen.
De Engelse Oli London spendeerde een fortuin aan plastische
chirurgie om het evenbeeld te worden van de Koreaanse popster
Jimin. Fraaie mix van docu en theater over idolatrie, waarin Oli ook
meespeelt in de verbeelding van een Koreaanse mythe.
Zeven kunstenaars en een activistische arts – allemaal seropositief –
strijden tegen de onzichtbaarheid van aids in Brazilië. Vooroordelen
woekeren, de infectiegraad stijgt en mensen sterven aan een ziekte
die niet fataal hoeft te zijn.
Teder, intiem portret van een groepje jonge queers in een Georgische
stad, gevormd rondom het lokale vrouwenvoetbalteam. Binnen deze
zelfverkozen familie delen ze, afgeschermd van de dreiging van
buitenaf, liefde en vriendschap.
Onbeschaamd en uiterst liefdevol portretteert de filmmaker zijn
oudere minnaar en bdsm-meester Bernard, die aan het begin van
zijn laatste hoofdstuk staat. In aanloop naar de verhuizing naar een
nieuw appartement kijkt hij terug op een bewogen leven.
Wat je bewaart, benoemt en laat zien doet ertoe. Wervelend
historisch documentaire-essay van Barbara Hammer, pionier van de
lesbische experimentele cinema, over verborgen
beeldgeschiedenissen en het belang van gezien mogen worden.
Waarom is de stereotype verbeelding van zwangerschap een
gelukzalige jonge vrouw? Een tripje in deze interactieve baarmoeder
laat een wereld zien waar het concept zwangerschap verdergaat dan
het cliché en wordt losgemaakt van gender of leeftijd.
Een romance tussen twee transmasc personen die elkaar tijdens de
pandemie ontmoeten. Met een auto, wat contanten en een
voorraadje testosteron, leggen ze in de woestijnen van de VS de hele
dynamiek van mannelijkheid en vrouwelijkheid bloot.
Het laatste optreden van de even onderhoudende als activistische
travestieshow Cabaret Travesía Travesti viel samen met het
Chileense oproer van oktober 2019. Waarom stopte het kleurrijke
gezelschap, waar filmmaker Nicolás Videla zelf bij zat?
“Ik heb alleen maar liefde” is het antwoord van Georgina op de
vijandigheid die haar, als transgender vrouw in een kleine inheemse
gemeenschap in Colombia, ten deel valt.
Uit de vurige brieven die ene Marcelle tijdens het interbellum vanuit
het sanatorium aan haar jeugdliefde schreef, rijst een beeld op van
een rebelse jonge vrouw, die haar tijd ver vooruit was en met een
groep gelijkgestemden haar eigen plan trok.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.