Gay Vrienden Club

In The Inspection verfilmt Elegance Bratton zijn ervaringen als homoseksuele man op een trainingskamp voor mariniers. Tussen alle brullende drill sergeants door is het een opvallend zachte film.

“Ben je een homo?!”, schreeuwt een drill sergeant richting een verse lading Amerikaanse rekruten. Een retorische vraag die eigenlijk niet gesteld mag worden. Het is 2005, de war on terror is in volle gang, het Amerikaanse leger zit te springen om nieuwe soldaten en het don’t ask, don’t tell-beleid is van kracht. Over homoseksualiteit wordt niet gesproken binnen het leger, openlijk homoseksuele militairen zijn niet welkom.

Toch is de homoseksuele Ellis French (Jeremy Pope) juist hier terechtgekomen, op een bootcamp voor aspirant-mariniers. In zijn ogen is het zijn laatste strohalm om nog iets van zijn leven te maken.

Regisseur Elegance Bratton baseerde zijn speelfilmdebuut The Inspection op eigen ervaringen. Bratton werd als tiener door zijn moeder uit huis gezet, omdat ze zijn homoseksualiteit weigerde te accepteren. Na jaren dakloos te zijn geweest, meldde Bratton zich op zijn 25ste bij het leger. In The Inspection verfilmt hij wat hij er de eerste weken meemaakte, tijdens het bootcamp.

Aanvankelijk gaat het Brattons alter ego Ellis goed af. Hij excelleert in fysieke opdrachten en de sergeant geeft hem complimentjes. Maar dan gooit een erectie in de gemeenschappelijke doucheruimte roet in het eten en wordt Ellis het mikpunt van pesterijen.

Hij krijgt het zwaar te verduren maar opvallend genoeg is The Inspection, anders dan bijvoorbeeld het veel rauwere Moffie (Oliver Hermanus, 2020), dat eveneens handelt over een homoseksueel personage in het leger, of die andere beroemde bootcampfilm Full Metal Jacket (Stanley Kubrick, 1987), niet per se een aanklacht tegen het leger of tegen giftige mannelijkheid. Bratton vertelt een ambivalenter verhaal. Ja, het korps is een keiharde en door en door homofobe omgeving. Maar voor elke bullebak is er ook iemand die Ellis op het juiste moment een hart onder de riem steekt.

Vastberaden om niet te falen staat de stoïcijnse Ellis na elke val gauw weer overeind. Wat hem het zelfrespect oplevert dat hij al zo lang kwijt was. Het korps mariniers als verziekte omgeving en emancipatiemachine tegelijkertijd.

Bratton vertelt dit alles bedaard zonder al te veel zwaarte te leggen op het drama en met oog voor de homo-erotische ondertoon van deze hypermasculiene omgeving – bijvoorbeeld in een knappe scène waarin de kazerne transformeert in een gayclub. En het is verfrissend dat Bratton een voorspelbaar liefdeslijntje achterwege laat.

Meer nog dan over homoseksualiteit in het leger gaat The Inspection uiteindelijk over een verstoorde moeder-zoonrelatie. Gaat zijn homofobe moeder van Ellis houden? Zonder een moment sentimenteel te worden toont Bratton waar de ware pijn zit in dit familiedrama.

bron: www.filmkrant.nl