Gay Vrienden Club

Hoe kwam je op het idee voor de voorstelling I’m an Artist?

“Het idee is anderhalf jaar geleden ontstaan, toen corona in onze levens kwam. Ik kreeg het gevoel dat we werden opgesloten. Niets mocht meer, we konden niet meer werken. Het was een lang gekoesterde wens om een eigen programma te maken, maar ik vroeg me af: durf ik dat wel? Een paar jaar geleden nog niet in ieder geval, het leek me een enorme opgave om alleen op het toneel te staan.

Ik kwam in contact met regisseur Vincent van den Elshout. Na wat telefoontjes en mailcontact besloot ik mijn hele levensverhaal op te schrijven in het Engels. Hij bracht hier vorm aan in het Nederlands. We moesten rekening houden met de coronaregels, dus het moest een stuk worden zonder pauze. Na heel wat schiften en schrapten is het script ontstaan voor een productie waarin ik zing en dans en mijn levensverhaal vertel.

We begonnen met repeteren en toen het moment kwam dat we wilden beginnen met spelen, mocht dat niet. Dat was een en al droefenis en teleurstelling. Maar nu mag het éíndelijk. Ik ben blij dat ik het heb doorgezet.”

Uit de voorstelling I'm an Artist

En waarover gaat I’m an Artist?

“Ik vertel mijn levensverhaal, dat begint met mijn vlucht naar Nederland toen ik achttien jaar oud was. Het was begin jaren zestig en in Engeland werden homo’s nog gezien als criminelen. Alleen al het aanraken van een andere man of jongen had enorme consequenties. Vanaf mijn jeugd had ik het diepe gevoel dat ik op mannen viel, maar bang voor mijn ouders en mijn omgeving had ik deze gevoelens diep weggestopt in mezelf.

Toen kreeg ik de mogelijkheid om auditie te doen voor een productie in Nederland. Ik kwam hier naar toe op zoek naar vrijheid en erkenning. In Nederland kreeg ik mijn eerste relatie met een man, en later een lange relatie met Leen Jongewaard, met wie ik achttien jaar ben samen geweest.”

“Mijn voorstelling gaat over mijn enorme behoefte aan liefde die ik heb, net als iedereen. En over kwetsbaarheid. Het fenomeen dat mijn ouders in Engeland wonen, waar mijn moeder is overleden. Over mijn eigen prostaatkanker. Over ouder worden. Aan het einde van de anderhalf durende voorstelling gaat het richting mantelzorg, naar wat de mens te wachten staat. En tussendoor vertel ik over mijn werkzaamheden met de familie van Charlie Chaplin.

Het is absoluut een programma over mijzelf. Het is niet opgeblazen of glamour, maar puur menselijk. Ik ben er trots op dat ik dit heb gedurfd, want nogmaals: een paar jaar geleden had ik dit nooit gedaan.”

Uit de voorstelling I'm an Artist

Jouw motto bij de Soundmixshow was ooit: ‘Vooral doorgaan’. Beetje flauw om daar nu weer over te beginnen, maar geldt dat ook voor jezelf op dit moment?
“Ik hoef het niet meer te zeggen, ik moet het nu naleven. Niet meer twijfelen, maar absoluut doorgaan in goede gezondheid en harmonie.”

Wil jij Barrie Stevens live zien spelen?

www.barriestevens.nl.