Gay Vrienden Club

Het leven van bekende influencer Guus Brandts Buys veranderd als zijn hand en gedeelte van de arm worden geamputeerd als gevolg van een zware infectie. Hij wordt verzorgd door Emilio, een jongen op wie hij jaren stiekem verliefd was op de middelbare school.

Emilio twijfelt of hij Guus wel kan verzorgen, omdat ze elkaar van school kenden. Een voorval met Guus en een paar jongens kan hij zich nog goed herinneren. Guus hoorde altijd tot de populaire, rijke groep op school en hijzelf niet. Hij voelt zich begaan met Guus en vraagt zich of het wel ethisch verantwoord is om hem nu te verzorgen.

Als ik begin aan een boek van Emma Anna weet ik eigenlijk altijd zeker dat de schrijfstijl vlot is, dat zij zich inleeft in de personages en hen hun eigen verhaal laat vertellen. Dit keer was dat niet anders met de realistisch neergezette Emilio en Guus. Deze twee twintigers hebben een verhaal, net als dat iedere lezer en mens een eigen verhaal heeft. Verhalen waar menig lezer zich helemaal of gedeeltelijk in kan herkennen in bepaalde situaties of emoties.

Beide personages worstelen met iets. De een met zijn leven als influencer met het missen van een hand en moeilijke gebeurtenissen die hij met zich meedraagt. De ander met zijn geaardheid en het ethische aspect van iemand verzorgen. Daarnaast lijken ze beide niet op elkaar, maar zijn ze eerder elkaars tegenpolen. Dat maakt dat toch een bepaalde chemie ontstaat tussen de twee mannen. Deze is voelbaar voor de lezer. Het zijn geen perfecte mensen, maar fijn om te lezen dat ze echt naar elkaar luisteren en elkaar respecteren. Gewoon zoals ze zijn.

Naar mate de personages zich meer met elkaar verbinden en ze een weg vinden in hun worsteling, voelde ik bij mezelf toch dat het boek mij minder raakte dan andere boeken van deze auteur en specifiek Ooit in september. Dat ligt niet aan de schrijfstijl, de wisselende perspectieven, de personages of de thema’s, deze zijn allemaal goed uitgewerkt. De personages komen tot verschillende mooie conclusies in hun leven en dat voelde voor mij soms net iets te snel.

Zoals veel recensenten weleens schrijven over het wel of niet verbonden voelen met het verhaal of personages, kon ik mijzelf dit keer minder herkennen in de personages.

Gewoon zoals we zijn is een mooi verhaal over het accepteren van jezelf, accepteren van een ander, (voor)oordelen en het durven uiten van jezelf bij onder andere de mensen die je lief zijn. Belangrijke onderwerpen die spelen onder (jong) volwassenen, net als het geven van ruimte aan iemand die nog worstelt met iets. Hoe snel moet iemand laten weten dat die persoon op hetzelfde geslacht valt of beide? Moet je dat wel laten weten op een specifieke manier? Wat is snel? Mooi dat in dit verhaal verschillende reacties naar voren komen, ook reacties die mij minder blij stemden, maar helaas werkelijkheid zijn. De titel van het boek doet hiermee eer aan.

Voor wie na dit New Adultboek nog eens een ander boek wilt lezen van deze auteur over twee mannen: Ooit in september is dan zeker een aanrader.

bron: www.deleesfabriek.nl