Gay Vrienden Club

Fleur Pierets, schrijfster, kunstenaar en LGTBQ+ activist, heeft een nieuw boek geschreven. ‘Heerlijk Monster’ is een verhaal dat zich focust op een lesbische vrouw. Is een schrijvende lesbische vrouw verantwoordelijk om over deze thema’s te schrijven? Heeft Pierets deze verplichting omdat niemand anders het voor haar doet? Ze vertelt erover aan Heleen Debruyne.

“Ik heb in ‘Julian’ al veel activisme gestoken. Ik heb het al sinds het begin van mijn carrière gedaan." 'Julian' is het boek dat Fleur Pierets in 2019 schreef naar aanleiding van het overlijden van haar eigen echtgenote, nadat ze samen een wereldreis ondernamen om te trouwen in 22 landen waar een vrouwenhuwelijk is toegestaan. 

"Heerlijk Monster is een verhaal dat gaat over een lesbische vrouw die rouwt om de dood van haar echtgenote en ondertussen een roadtrip onderneemt. Toch gaat het verhaal niet over mezelf, al is het verhaal zeer gelijkend. Het hoofdpersonage heeft geen naam en ik heb het bewust niet in een genre gestoken. Het verhaal is voor 80% niet waar.”

Op de vraag of Pierets de verantwoordelijkheid voelt om zelf over deze onderwerpen te schrijven, heeft ze een duidelijk antwoord. “Iedereen vertelt zijn eigen verhaal. Dat is het probleem, er is maar 1 referentiekader. Als je naar de canon kijkt, komen we enkel mannen tegen. Dat kader kennen we ondertussen wel. Vrouwen zijn een voetnoot in de geschiedenis geworden. Dat komt omdat mannen vroeger beslisten wat er belangrijk genoeg was om bewaard te worden. Ik heb zelf heel diep moeten graven in de archieven om een vrouw te vinden.”

De roadtrip die het hoofdpersonage maakt is gebaseerd op de reis van twee fictieve personages uit het boek ‘Carol’ van Patricia Highsmith. Highsmith schreef hiermee in 1952 een lesbische liefdesroman. “Dit boek was een kantelpunt voor mij. Het was het allereerste verhaal over vrouwenliefde dat goed afliep. In de geschiedenis mocht vrouwenliefde traditioneel niet goed aflopen.”

Tijdens het schrijven van het boek deed Pierets research naar ‘Romance Novels’, ook wel bekend bij ons als ‘stationsromans’. Pierets las oudere en hedendaagse novels, voornamelijk omdat het een door vrouwen gedomineerde wereld is. “Het is een genre waarbij men geneigd is om op neer te kijken, toch hebben de verhalen een sterk sociale functie. Het is bijna een vorm van activisme op zich. Het hoofdpersonage is een schrijfster in dit genre. Ze is een echte rockster in haar stationsromanwereld,” verklaart Pierets.

Ook de structuur van een relatie is een onderwerp binnen het verhaal. “We zitten in die normatieve structuur waarin monogame relaties als standaard wordt beschouwd. Worden we daar wel gelukkig van? In mijn boek laat ik het hoofdpersonage zelf op zoek gaan naar wat haar gelukkig maakt. Ik wil niet dat ze zomaar mee stapt in die normatieve structuur, maar zelf onderzoek doet.”

Het personage Niko is dan weer een ode aan de flexibiliteit van gender. “Hiervoor heb ik inspiratie gehaald bij mijn studenten in New York. Het is interessant om te zien hoe mensen daar met gender omspringen. Het gender waarmee ze geboren zijn, proberen ze uit te rekken. Ze zoeken bewust de grenzen op en verleggen deze.”

Tot slot verklaart Pierets de titel van het boek. “De titel ‘Heerlijk Monster’ is een knippen en plakken van wie je wilt zijn, wat je bent, waar je van droomt en dat allemaal samennemen. Met dit plakken maak ik een nieuwe realiteit en dat is precies wat ik al schrijvend probeer te doen.”

bron: https://klara.be

Koop dit boek bij LHBT+ boekhandel Vrolijk

Luister naar een interview met Fleur Pierets bij de VPRO op NPO-Radio1 (19 min 15.sec)